Prachtig verhaal en herkenbaar

We leren in het boek eerst de personages kennen: De 18-jarige Jacob, de 3 jaar jongere broer Theo, Moeder Emma en zijn begeleidster Jess. Vanuit hun standpunt kom je meer te weten hoe het is om als gezin geconfronteerd te worden met iemand die asperger heeft. Voor Jacob is dit standpunt vanuit zijn eigen ervaring, hoe hij denkt en de dingen ziet. Voor Emma hun moeder is dit vanuit de moederlijke zorg die ze voor Theo maar vooral voor Jacob heeft. Emma is alleen, de vader van beide jongens, Henry, heeft haar al een ruime tijd verlaten. Dan komt Theo aan de beurt, zijn hele leven staat in teken van broer Jacob en dat wringt af en toe wat je opmerkt aan zijn verhaal.  Omdat Jacob gewoon onderwijs volgt en dat niet van een leien dakje loopt, krijgt hij op school een eigen aanpak plan. Samen met begeleidster Jess leert hij omgaan met situaties, leert hij hoe hij zich moet gedragen, zich uiten. Want dit zijn erg moeilijke zaken voor Jacob. Hij kan zich niet verplaatsen in een ander persoon. De emoties, de gevoelens het lukt hem niet zoals dat van Theo wel het geval is. Tijdens het boek, en dat is heel mooi gebracht, leer je wat asperger precies inhoudt. Zelf herken ik waak dingen wat beschreven staat in mijn kinderen doe beiden een vorm van autisme hebben, geen asperger.
Als je alle personages goed kent, begint het eigenlijke verhaal. Jess de begeleidster van Jacob raakt vermist en wordt even later dood teruggevonden. Algauw wijzen alle sporen naar Jacob maar hij is zich van geen kwaad bewust. Hij heeft gedaan wat hij moest doen, een plaats delict opstellen zoals dat in zijn lievelingsserie Crime Busters ook het geval is. Hiermee heeft Jacob zijn moeder ertoe gedwongen een advocaat onder de arm te nemen, want Jacob moet voor de rechter verschijnen, er volgt een proces. 
In het boek worden alle details van het proces weergegeven en hoe dit overkomt bij een persoon met asperger. De rechter, de advocaat, de jury en de tegenpartij begint aan een proces dat niet te schatten is wat de uitkomst brengen zal. Er moeten aanpassingen gebeuren, Jacob heeft het vaak erg moeilijk en krijgt te maken met meltdowns, woedeaanvallen waarbij hij helemaal door het lint gaat. Iedereen is genoodzaakt om hem de tijd te gunnen die hij nodig heeft om alles tot zich te laten komen. Maar Jacob schijnt niet te beseffen wat er boven zijn hoofd hangt. Tijdens het proces leer je ook de vriendelijke advocaat Oliver kennen en de politieagent Rich, die laatste kan maar niet bevatten dat Jacob zich niet bewust is van wat hij aangericht heeft. 
Het boek blijft boeien tot het einde en zoals vele goede boeken met sterke verhalen, is het einde verrassend. De eerlijkheid van een jongen met autisme en de broederliefde brengt hen uiteindelijk bij de waarheid en die waarheid wilde Jacob al het hele proces lang, verkondigen maar het kwam er niet uit zoals het zou moeten of hij werd tegengehouden om erger te voorkomen.  Maar voor Jacob zijn regels, regels en die overtreed je niet....