Verrassend, spannend en stof tot nadenken

Alex leefde een goed leven. Mooi huis, 3 geweldige kinderen… tot haar man zijn baan kwijt raakt, erover zwijgt tot er geen geld meer is, haar 14 jarige dochter geschorst wordt van school wegens drugbezit en diezelfde dochter blijkt om te gaan met foute vrienden… Nu ze nergens anders naartoe kunnen en ze kost wat kost haar dochter wil weghouden van het verderf van een vriendje, trekt het gezin zich terug in het huisje van Alex’ ouders aan een meer diep in de bossen van Canada. Het lijkt er de hemel op aarde en kilometers ver is er niets anders te vinden dan dennenbomen. Geen buren, geen lawaai, geen stress. Dit is de ideale omgeving om de familiebanden te herstellen, tot het onvoorstelbare gebeurt.
Alex en haar gezin worden afgesloten van de buitenwereld doordat het land door een nucleaire aanval in complete chaos wordt gestort en de regering verdwijnt. Als de stroom uitvalt, de internetverbinding het laat afweten en de voedselvoorraad opraakt, is het geïsoleerde gezin volledig op zichzelf aangewezen. Wanneer Daniel besluit hun zoon Sam te gaan halen op zijn universiteit, blijft Alex alleen met haar 2 dochters. Tot er plots iemand voor de deur staat… dit wordt de eerste klop naar een huis vol nieuwe bewoners.

Wat volgt is een dolle rit van overleven, vechten, uitvinden en niet opgeven. Het is gek hoe een ramp als dit mensen er toch toe aanzet om te vluchten en te plunderen terwijl ze in een gebied wonen die vrij is gebleven van de ramp en dus perfect samen zou kunnen werken…

Kate Hewitt weet de lezer alert en geboeid te houden door alle plottwisten en gebeurtenissen, met haar beeldende schrijfstijl lijkt dit wel een script voor een film waar je wel en geen deel wil van uitmaken. Er komt ook af en toe een pov vanuit Daniel zijn reis in het verhaal. Ik vond het fijn maar de tijdspanne voor de kilometers die hij moet afleggen was wel overdreven lang vond ik. Vooral ook omdat er vanuit Alex haar verhaal maar zelden over hem gepraat wordt. Maar dat was het enige minpuntje in het hele verhaal.

Met de situatie nu in de wereld, Rusland, Amerika, Oekraïne, Noord Korea…. Doet dit verhaal je toch even nadenken over je eigen overlevingskansen mocht er ooit een ramp gebeuren. We hebben dan wel een moestuintje maar het is niet dat hier konijnen en bevers of herten lopen om af te schieten, en ook vissen zit er hier niet onmiddellijk in. De kippen kunnen gelukkig nog van dienst zijn.