Wanneer penvrienden pestvrienden worden

Misha Lare en Ryen Trevarrow zijn, door hun leraren op de basisschool ten
onrechte als penvrienden gekoppeld omdat ze dachten dat ze van hetzelfde
geslacht waren. Sindsdien schrijven ze elkaar. In de loop der jaren zijn de twee
beste vrienden geworden, ook al hebben ze elkaar nog nooit persoonlijk ontmoet.
Nu op de middelbare school staan de dingen op het punt onmogelijk ingewikkeld
te worden.

Mishas band staat op het punt om hun grote doorbraak te krijgen. Hij ziet Ryen
op een promotie-evenement voor zijn band en begint een gesprek. Nooit vertelt
hij haar wie hij is. Zonder dat ze het op dat moment wisten, zal die nacht alles
veranderen.

Ryen is het type meisje dat je graag haat. Ze maakt het gemakkelijk om haar te
haten. Populair, mooi maar van het type "gemene meid" dat de bron is van
nachtmerries op de middelbare school. Ze is een pestkop, maar ze haat niemand
zo veel als ze zichzelf haat.

Wanneer Masen Laurent naar de school van Ryen gaat, wordt ze meteen
overrompeld door de hete nieuwe man die haar een voorproefje van haar eigen
medicijn geeft. Hij is niet bang voor haar en hij maakt er een punt van om haar op
al haar vreselijke manieren aan te spreken. Sterker nog, hij lijkt op een
persoonlijke missie te zijn om haar zo belachelijk mogelijk te maken.
Terwijl Ryen's rivaliteit met Masen oplaait, wordt ze gedwongen de persoon die ze
is geworden onder ogen te zien. Misha schrijft haar niet meer en Ryen voelt zich
eenzamer dan ze zich ooit eerder heeft gevoeld. Haar muren lijken haar in te
sluiten, omdat ze gedwongen wordt te kiezen tussen de persoon die ze is
geworden en de persoon die ze wil zijn.

Van begin tot eind kon ik dit boek niet wegleggen. Het zat vol met melodrama op
de middelbare school en een behoorlijk onrealistische verhaallijn, maar ik genoot
van elke minuut.

En het geheim dat op het einde werd onthult… Hoe kan dit? Hoe kan iemand zo
blind zijn, zo koud, zo harteloos…