Wisselen

Het zomerhuis door Ann Brashares

Brashares blijkt al enkele bestsellers te hebben geschreven maar voor mij was dit haar eerste boek. Ik kon niet weerstaan aan de geweldige cover (past goed bij het verhaal) en de aanprijzing op de achterflap ‘Een grandioos verhaal over familie, geheimen en liefde.’
De cover vond ik tijdens het lezen iets minder, ik wil mijn boeken netjes houden en die uitgesneden cover was voor mij (zeker in het begin van het boek) veel te fragiel om vast te houden.

Dit boek telt 303 pagina’s, met best grote letters dus je ziet direct dat het vlot gaat lezen. De stamboom vooraan in het boek leek me dan ook overbodig, maar geloof me dat is hij niet.

‘Voor hem was de geur van thuis vooral de geur van een meisje dat hij niet kende.’ Dat is de eerste zin van het boek en die maakt al direct duidelijk hoe speciaal het verhaal is.
Sasha en Ray delen drie (half)zussen, een slaapkamer in het zomerhuis en een baantje in de supermarkt en toch hebben ze elkaar nog nooit gezien.
De zussen zijn van hun gemeenschappelijke ouders, die lang geleden gescheiden zijn en nu elk een nieuw gezin hebben met elk een ‘nieuw’ kind van 17 jaar oud. Sasha en Ray dus. Na de scheiding hebben de ouders beslist dat ze het zomerhuis houden en er om de beurt gebruik van maken. Vandaar dat Sasha en Ray zo veel delen maar elkaar in levende lijven niet kennen.

Een super boeiend gegeven, vind ik. Hoe echt kan je elkaar kennen als je elkaar nooit ontmoet hebt maar wel bed, tandpasta en lego deelt? Hoe is het voor de zussen die wel beiden kennen? Hoe is het voor de nieuwe partners om in het gedeelde zomerhuis te verblijven? Daarnaast komen nog onderwerpen als eerste liefde, de spiritualiteit van zus Quinn, de Indische afkomst van vader Robert, samengestelde gezinnen, anders zijn…aan bod. Allemaal onderwerpen die misschien iets langer en dieper mochten worden uitgediept, maar die wel aangekaart worden. En misschien op deze manier toch lezers kunnen raken die met dezelfde dingen worstelen.

Per hoofdstuk komen Ray en Sasha afwisselend aan het woord en soms komen er ook nog andere familieleden aan het woord binnen een hoofdstuk. Dat alles maakt het verhaal in het begin een beetje onduidelijk (stamboom komt van pas) maar maakt ook dat het boek je een inkijk geeft langs alle kanten. Ieders verhaal en visie komt aan bod en dat geeft je een volledig beeld van de uitgebreide familie. De karakters worden uitgediept en de gevoelens en gedachten geanalyseerd op een manier waarop het boek voor mij nog langer en uitgebreider had gemogen.

Ondanks de voors en tegens ben ik blij dat dit ik dit boek gelezen heb, het heeft me doen nadenken over familie en identiteit en dat vind ik een aangename kwaliteit voor een boek!