Lezersrecensie
Hoofdrol vrouw.
Onroerend goed. Door: Deborah Levy.
In vele literaire eindejaarslijstjes dook Onroerend goed op. Volledig terecht volgens mij. Dit is het derde deel in Levy’s autobiografische trilogie, jammer genoeg het laatste deel dus. Dingen die ik wil weten (over haar veertiger jaren) was heel goed, De prijs van het bestaan (haar jaren als vijftiger) was nog beter. Onroerend goed, nu ze plus zestig is, is helemaal geweldig.
Ik hou van Levy; van hoe ze leeft, denkt, schrijft. Alles met een eenvoud en toch vol diepgang, vlot maar met stekels als een zee-egel, filosofisch, feministisch, eerlijk en puur. Haar boeken nodigen uit tot snel lezen maar dat moet je niet doen; vertraag, onderlijn, geniet. Laat je onderdompelen in een warm bad, een zee van woorden die je laat drijven op een eindeloze mogelijkheid.
Op de leeftijd dat haar vrienden allemaal bezig zijn met tweede of zelfs meerdere verblijven huurt Deborah nog steeds een grauw flatje in Noord-Londen. Haar jongste dochter gaat binnenkort ook het huis uit en laat haar moeder dan achter met haar surrogaat kind: een bananenplant. Ondertussen is de moeder volop spullen aan het verzamelen voor haar (ingebeeld) onroerend goed, dat steeds meer vorm krijgt.
Is onroerend goed bezitten een noodzaak voor een geslaagd leven? Kan je alleen gelukkig zijn, moet je een partner hebben? Je dagen vullen met schrijven, zwemmen, afspreken met vrienden, is dat genoeg? Wat wil je achterlaten en hoe en wie bepaalt de waarde er van? Zorgen voor jezelf, een plan B hebben, of zelfs een C en een D, hoe doe je dat? Hoe vervul je als vrouw van zestig een hoofdrol in de plaats van een zielige bijrol?
Deborah Levy is goed in het beschrijven, opmerken, aan het denken zetten. Ze maakt zichzelf kleiner dan ze is om op papier te passen, tegelijkertijd groeit ze groter dan ze is door de vorm aan te nemen van een personage. Bij haar zijn de kleine dingen groots. Ik lees haar zo graag, om meer redenen dan ik kan benoemen. Haar stijl resoneert juist in mijn hoofd, zoiets. Ik duim stiekem voor een vierde deel.
In vele literaire eindejaarslijstjes dook Onroerend goed op. Volledig terecht volgens mij. Dit is het derde deel in Levy’s autobiografische trilogie, jammer genoeg het laatste deel dus. Dingen die ik wil weten (over haar veertiger jaren) was heel goed, De prijs van het bestaan (haar jaren als vijftiger) was nog beter. Onroerend goed, nu ze plus zestig is, is helemaal geweldig.
Ik hou van Levy; van hoe ze leeft, denkt, schrijft. Alles met een eenvoud en toch vol diepgang, vlot maar met stekels als een zee-egel, filosofisch, feministisch, eerlijk en puur. Haar boeken nodigen uit tot snel lezen maar dat moet je niet doen; vertraag, onderlijn, geniet. Laat je onderdompelen in een warm bad, een zee van woorden die je laat drijven op een eindeloze mogelijkheid.
Op de leeftijd dat haar vrienden allemaal bezig zijn met tweede of zelfs meerdere verblijven huurt Deborah nog steeds een grauw flatje in Noord-Londen. Haar jongste dochter gaat binnenkort ook het huis uit en laat haar moeder dan achter met haar surrogaat kind: een bananenplant. Ondertussen is de moeder volop spullen aan het verzamelen voor haar (ingebeeld) onroerend goed, dat steeds meer vorm krijgt.
Is onroerend goed bezitten een noodzaak voor een geslaagd leven? Kan je alleen gelukkig zijn, moet je een partner hebben? Je dagen vullen met schrijven, zwemmen, afspreken met vrienden, is dat genoeg? Wat wil je achterlaten en hoe en wie bepaalt de waarde er van? Zorgen voor jezelf, een plan B hebben, of zelfs een C en een D, hoe doe je dat? Hoe vervul je als vrouw van zestig een hoofdrol in de plaats van een zielige bijrol?
Deborah Levy is goed in het beschrijven, opmerken, aan het denken zetten. Ze maakt zichzelf kleiner dan ze is om op papier te passen, tegelijkertijd groeit ze groter dan ze is door de vorm aan te nemen van een personage. Bij haar zijn de kleine dingen groots. Ik lees haar zo graag, om meer redenen dan ik kan benoemen. Haar stijl resoneert juist in mijn hoofd, zoiets. Ik duim stiekem voor een vierde deel.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Els Van Haute
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
