Lezersrecensie
True love
Witte huizen van Amy Bloom
‘Een opmerkelijk intieme en tegelijk informatieve roman over de geheime en scandaleuze liefde van Eleanor Roosevelt.’ staat er op de cover. Woorden van Joyce Carol Oates; woorden die exact beschrijven waar dit boek over gaat maar ook woorden die dit boek enorm tekort doen, lees maar.
Hoewel dit boek fictie is, is het ook gebaseerd op duizenden brieven die Eleanor en haar geliefde Lorena Hickok (Hick voor de vrienden) elkaar doorheen de jaren schreven en die Bloom allemaal heeft gelezen.
Lorena ontmoet Eleanor voor het eerst in 1932, als zij als journaliste Franklin D. Roosevelts eerste verkiezingscampagne opvolgt. De passie, de liefde tussen de twee vrouwen groeit en Hick neemt zelfs haar intrek in het Witte Huis. Hoewel dit idyllisch klinkt is het dat meestal niet; Lorena moet heel wat opgeven om als ‘First Friend’ naast Eleanor te wonen. De president mag er vriendinnetjes op nahouden, dat zou nooit voor ophef zorgen maar moest het uitkomen dat de First Lady een lesbische vriendin heeft dan zouden de poppen aan het dansen gaan. Een gouden kooi blijft een kooi.
Eleanor houdt van Franklin, Hick en Franklin zijn zelfs vrienden. (Ik denk wel dat zij het nog enigszins gemakkelijk hadden, in deze huidige online media tijden zou hun leven echt een hel zijn.) Tussen alle verplichtingen door is er soms wel tijd voor de twee vriendinnen om er op uit te trekken en van elkaar te genieten als prille tieners.
Bloom wisselt immens zinderende, romantische beschrijvingen af met politieke en publieke beslommeringen, en dat maakt dit boek naast super romantisch ook tot een boeiende blik achter de schermen in het machtscentrum van Amerika in die tijd.
Hoewel dit boek in aantal pagina’s kort is, voelt het veel ruimer en rijker. Voor mij had het 1000 pagina’s langer mogen zijn. Eleanor kende ik al van de geschiedenislessen, haar geweldige quotes en een documentaire maar Witte huizen heeft mijn bewondering voor haar als publiek én privé persoon nog meer doen groeien. En Hick heeft vanaf vandaag ook een plaatsje in mijn hart.
De liefde kan mooi zijn, maar ook pijnlijk en lastig en dat alles komt in dit prachtige boek voorbij. Het leest als een trein en blijft nog even in je hoofd en hart nazinderen. Een oprechte aanrader.
‘Een opmerkelijk intieme en tegelijk informatieve roman over de geheime en scandaleuze liefde van Eleanor Roosevelt.’ staat er op de cover. Woorden van Joyce Carol Oates; woorden die exact beschrijven waar dit boek over gaat maar ook woorden die dit boek enorm tekort doen, lees maar.
Hoewel dit boek fictie is, is het ook gebaseerd op duizenden brieven die Eleanor en haar geliefde Lorena Hickok (Hick voor de vrienden) elkaar doorheen de jaren schreven en die Bloom allemaal heeft gelezen.
Lorena ontmoet Eleanor voor het eerst in 1932, als zij als journaliste Franklin D. Roosevelts eerste verkiezingscampagne opvolgt. De passie, de liefde tussen de twee vrouwen groeit en Hick neemt zelfs haar intrek in het Witte Huis. Hoewel dit idyllisch klinkt is het dat meestal niet; Lorena moet heel wat opgeven om als ‘First Friend’ naast Eleanor te wonen. De president mag er vriendinnetjes op nahouden, dat zou nooit voor ophef zorgen maar moest het uitkomen dat de First Lady een lesbische vriendin heeft dan zouden de poppen aan het dansen gaan. Een gouden kooi blijft een kooi.
Eleanor houdt van Franklin, Hick en Franklin zijn zelfs vrienden. (Ik denk wel dat zij het nog enigszins gemakkelijk hadden, in deze huidige online media tijden zou hun leven echt een hel zijn.) Tussen alle verplichtingen door is er soms wel tijd voor de twee vriendinnen om er op uit te trekken en van elkaar te genieten als prille tieners.
Bloom wisselt immens zinderende, romantische beschrijvingen af met politieke en publieke beslommeringen, en dat maakt dit boek naast super romantisch ook tot een boeiende blik achter de schermen in het machtscentrum van Amerika in die tijd.
Hoewel dit boek in aantal pagina’s kort is, voelt het veel ruimer en rijker. Voor mij had het 1000 pagina’s langer mogen zijn. Eleanor kende ik al van de geschiedenislessen, haar geweldige quotes en een documentaire maar Witte huizen heeft mijn bewondering voor haar als publiek én privé persoon nog meer doen groeien. En Hick heeft vanaf vandaag ook een plaatsje in mijn hart.
De liefde kan mooi zijn, maar ook pijnlijk en lastig en dat alles komt in dit prachtige boek voorbij. Het leest als een trein en blijft nog even in je hoofd en hart nazinderen. Een oprechte aanrader.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Els Van Haute
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
