Heerlijk boek

In het boek “Het spel van leugens” maken we kennis met Eva en Peter. Hun zoontje is jong overleden. Maar dan staat er zeventien jaar later een jongen voor de deur die zegt hun zoon te zijn. Het begin van een verhaal waarin je als lezer meegezogen wordt.

Het verhaal wordt vanuit Eva vertelt. Eva komt nogal warrig over. Dat is ze natuurlijk ook. Denken dan je zoontje overleden is en dan zeventien jaar later staat hij voor je neus. Daar zou je inderdaad van in de war raken. Het is dan ook te begrijpen dat Eva haar twijfels heeft en daardoor het spoor lijkt bijster te raken. Als het jezelf zou overkomen, zou je ook aan jezelf gaan twijfelen. Meer kan ik er niet over kwijt. We willen natuurlijk niet te veel van het verhaal delen. Dat moet u zelf lezen.

De schrijfstijl is vlot en het hele verhaal is slim in elkaar gezet. Je maakt allemaal met Eva mee en daardoor wordt je ook wel eens op het verkeerde been gezet. Je krijgt als lezer ook net als Eva veel vragen. Op het einde vallen de uiteindelijk de puzzelstukjes op zijn plaats. Al heb je als lezer wel het gevoel dat het abrupt eindigt. Het voelt alsof er nog meer in had gezeten. Je blijft als lezer toch nog met wat onbeantwoorde vragen zitten.

Ondanks de vragen die je houdt, is het een heerlijk boek om te lezen, je kunt en wilt het niet wegleggen. Zeker een aanrader!