De Prins van Toorn

Laat je transporteren naar Italië, waar demonen en prinsen van de hel ronddwalen...

Ik moet toegeven dat ik niet weet in welke tijdsperiode dit verhaal zich afspeelt; dit werd namelijk nergens duidelijk vermeld. Het is natuurlijk geen historische fictie, maar ik vind het gebrek aan details toch een gemiste kans.

Wat we wél krijgen, zijn uitgebreide beschrijvingen van Italiaans eten. Emilia is dol op koken en baat een eigen restaurant uit. Je zou er bijna honger van krijgen!

▪︎ Personages
Hoofdpersonage Emilia is niet op haar mondje gevallen. Ze bezit lef en een honger naar wraak. Fratello Antonio is een originele, verfrissende aanwezigheid. Natuurlijk worden we ook getrakteerd op de gevaarlijke en mysterieuze prins van de hel, waarmee Emilia een nauwe samenwerking aangaat.

▪︎ Romantiek
Zij die op zoek zijn naar romantische spanning, zullen niet worden teleurgesteld. We krijgen de geliefde enemies-to-lovers trope voorgeschoteld. Een beetje cliché in de uitvoering, dat wel. Natuurlijk moet er ook geregeld herhaald worden hoe gespierd onze love-interest is. De ‘gespierde-mannen-hype’ mag van mij gerust uitsterven.

▪︎ Plottwists
De plottwist op het einde had ik verwacht. Gelukkig waren er voldoende andere details die me wél konden verrassen.

▪︎ Schrijfstijl
De vlotte stijl van Maniscalco zorgt ervoor dat je dit boek al snel uit hebt. Een eenvoudig te volgen verhaal, ideaal om even te ontspannen zonder te veel te hoeven nadenken. Het mysterie van de moord maakt het een ware page-turner.

Met dank aan Boekerij voor het recensie-exemplaar.