Wie is de echte Bregje?

Ik mocht meedoen met de Hebban leesclub. Ik had het boek al een paar keer zien liggen in de boekhandel en de cover sprak me echt niet aan, het stootte me eerder af. De cover doet vermoeden dat het om een gruwelijk boek gaat. Daarom een mooie gelegenheid om te ervaren of mijn intuïtie bij dit boek zou kloppen of niet. En omdat het boek genomineerd is voor de Libris literatuurprijs was dit een mooie gelegenheid om uit mijn comfortzone te stappen en me op te geven voor deze leesclub.

Het boek gaat over hoofdpersoon Bregje die haar man Luc verlaat en haar rugzak met dagboeken meeneemt. Ze overnacht op verschillende plekken en herleest haar dagboeken om zo op zoek te gaan naar dat wat fout gegaan is in hun relatie.
Bijzonder dat ze als schrijfster haar hoofdpersoon ook Bregje genoemd heeft. Zo lijkt het net of het een autobiografisch boek is. Ik weet inmiddels dat het deels fictie is maar ik lees het toch wel als waargebeurd.

Het boek wordt afgewisseld met passages uit De Welp; het verhaal van haar kindertijd. Deze stukjes geven voor mij meer de echte Bregje weer; een meisje dat graag alles op haar eigen manier wilde doen maar waarbij dit niet altijd gewaardeerd werd door haar omgeving.

Zo te lezen is er tijdens hun relatie van alles fout gelopen. Wat begon als een fijne en gelijkgestemde relatie veranderde al snel tot een sfeer waarin ze beiden niet zichzelf konden zijn maar allebei bezig waren met het beantwoorden aan de wens van de ander. En zo raak je dan langzaamaan jezelf en de ander kwijt.

Bregje Hofstede beschrijft dit alles in lange poëtische zinnen. Ik ben over het algemeen een snelle lezer maar bij dit boek werd ik constant teruggefloten omdat ik dan echt niet meer snapte wat ze nu bedoelde. Dit zorgde ervoor dat ik wel langzamer moest lezen maar dat sommige langdradige stukken mij ook tegen gingen staan. Het was af en toe echt teveel van het goede maar ik heb daarnaast zeker genoten van sommige passages zoals de verhalen uit haar kindertijd.

Ik denk niet dat het boek me lang bij blijft na deze leesclub. En zonder leesclub zou ik me waarschijnlijk echt moeten bedenken waar het ook al weer over ging. Dit ook omdat ik sindsdien boeken heb gelezen die mij meer geraakt hebben.
Ik heb het meest genoten van de verhalen uit De Welp, dit gaf mij een beter beeld van Bregje dan haar passages waarin ze haar dagboeken herleest en terugblikt op haar relatie met Luc. Ik denk dat deze schrijfster zeker potentie heeft maar dat het nog te vroeg is om tot winnaar uitgeroepen te worden met dit boek.