Johan kan beter

Ik heb enorm genoten van de bundel 'De Bar met de Duizend Deuren" en Johan's verhalen in die bundel. Ik begon daarom vol verwachting aan 'IJsbrekers'. Nederlandse Science Fiction met een dikke Hollandaisesaus erover, dat moet toch genieten zijn? Helaas vond ik weinig te genieten aan dit boek.
Al vrij snel had ik het gevoel dat ik een avontuurlijk jongensboek aan het lezen was, een soort Euro 5, De Discus, Arendsoog of Biggles. Op zich niks mis mee, maar dan moet je wel even schakelen als je op zijn minst een YA boek verwacht. Dan de uitwerking. Al helemaal in het begin weet je wie Michelle Dijon is. Een afknapper. Voor de spanningsopbouw is het beter om eerst meerdere mensen verdacht te maken voordat je erachter komt wie Michelle is. Verder bevat het verhaal een aantal ongerijmdheden. Waarom mensen ombouwen tot meermensen? Dat moet toch heel duur zijn. Het is toch veel logischer en goedkoper om het met afstandbestuurbare kleine duikbootjes de verkenningen onder het ijs van Europa te doen? Ook die ene grote duikboot naar die maan sturen lijkt me een kostbare onderneming. Verder zet ik de nodige vraagtekens bij de nanomodificators. Deze zijn bedoeld om mensen aan te passen aan de omstandigheden die ze tegenkomen, zoals lage zwaartekracht, de straling in de ruimte en het overleven onder het ijs van Europa. Waarom deze nanomodificators opeens gebruikt kunnen worden om iemands DNA te veranderen in die van Michelle Dijon (en ook nog ziek te maken) ontgaat mij dan ook. Dat Michelle zo snel herstelt na haar ombouw tot meermin en kort daarna als volleerd meermin kan zwemmen is ook niet zo geloofwaardig. Als ik een verhaal lees, moet ik wel kunnen geloven wat beschreven staat.
Persoonlijk vind ik het jammer dat het boek meer over de ontmaskering en de poging tot arrestatie van Michelle Dijon gaat dan over het leven dat onder de ijskorst van Europa wordt gevonden. Ik zou het interessanter hebben gevonden om meer over dat leven te hebben gelezen.
Het probleem met dit boek is dat Johan probeert te veel verhaal in een te korte roman (of is het een novelle?) te stoppen. Als Johan de tijd en de ruimte had genomen om het verhaal beter uit te werken, zou het veel sterker zijn.
Zijn er geen pluspunten aan dit verhaal? Jawel, de science in dit SF-verhaal klopt, zover ik kan overzien. Ook de beschrijvingen van de gevechten zijn niet eindeloos lang uitgesponnen. De redactie is goed gedaan, ik zag geen storende spellingsfouten en tenenkrommende zinnen. Deze pluspunten kunnen niet verhinderen dat ik dit boek teleurgesteld heb weggelegd. Naar mijn persoonlijke mening is dit het minste boek van 'De Zwijgende Aarde' serie.