Het is alsof ikzelf de vijfde vriendin ben

(Bijna) iedereen heeft wel zo'n vrienden/vriendinnengroepje gehad. Die van mij zijn in de loop der jaren verwaterd, maar stel nou dat we nog wel bevriend waren, zouden wij dan ook in zo'n situatie terecht kunnen komen.....

In het begin maken we kennis met de 4 verschillende karakters van de vrouwen, één is recht voor zijn raap, de ander is ingetogen en sportief. De derde vrouw is rustig en de laatste is wil heel graag de groep bij elkaar houden.
De karakters worden goed omgeschreven en blijven het hele boek kloppend. Net als de "meidenvakantie", het is niet (te) zoetsappig en er zit ook humor (sarcasme) in, wat me hardop liet lachen.

Het boek is vooral uit Joni's gezichtspunt geschreven, met flashbacks is makkelijk leesbaar. Gaandeweg komt er meer diepgang en kom je steeds meer te weten over de achtergronden van de vrouwen en komen er onderlinge verhoudingen te voorschijn.

De vijfde brief wordt heel mooi in het boek verweven, dat maakt je nieuwsgierig naar de schrijfster, maar wie is het?
Het lezen van de brieven zorgt voor ongemakkelijke situaties en de verhoudingen binnen de groep komen op scherp te staan.

Wat fijn is, is dat het niet helemaal alleen om de vrouwen draait, hun partners worden er ook bij betrokken. Richting de ontknoping komt er in mijn ogen iets te veel drama bij kijken, maar het boek leest heerlijk weg, net alsof ik de vijfde vriendin ben die het allemaal van een afstandje bekijkt. Met een onverwacht feelgood einde.

Op de vraag of je met een vrienden/vriendinnengroep in zo'n situatie terecht zou kunnen komen, ik denk het wel. Doordat je soms aannames doet, of dingen niet uitspreekt krijg je soms ongemakkelijke situaties die er anders niet geweest zouden zijn.

Voor mij één van de mooiste zinnen uit het boek: "Het is een wonderlijk feit dat je nooit echt alles over iemand kunt weten wat er te weten valt, hoe close je ook met hem of haar denkt te zijn."