Lezersrecensie
Mysterieuze magie van de zee
"De zee geeft, maar de zee neemt ook"
Deze quote uit het boek legt precies de vinger op het mysterie van deze historische roman.
Het boek is doorweeft met mystiek en mysterie en voelt wat magisch aan.
De roman speelt zich af in 1800; Mary en Eliza, en in 2019; Lucy en Jess.
In 2019, mede door dagboek fragmenten,lees je ook in het verleden, dat maakte het in het begin een beetje moeilijk inkomen, maar eenmaal op gang zat ik goed in het verhaal.
De roep van de Sirenen, het mysterieuze gezang op zee waardoor vissers hun dood ingelokt worden is een alom bekende mythe en dat geeft aantrekkingskracht aan dit boek, je wil daar meer over weten.
In dit verhaal volg je Lucy, zij vertrekt na een incident op de universiteit naar haar zus Jess, die een huisje op een klif aan zee bewoont. Daar blijkt zij echter niet te zijn en Lucy start een zoektocht naar haar, waar zij stuit op een dagboek van Jess, al lezende vallen er voor Lucy heel wat puzzelstukjes op z'n plaats, haar allergie voor water, haar vreemde haat liefde verhouding met de zee, maar vooral ook haar vreemde dromen. Dromen, levensecht, die ook haar zus blijkt te hebben.
In deze dromen ontmoeten we Mary en Eliza, tweelingzussen die op een schip voor gevangenen transport varen, verbannen naar Australië, samen met mede veroordeelden, dit speelt zich af in het jaar 1800. Op zee merken zij dat hun lichaam veranderingen doormaakt bij aanraking met water.
Er gebeurt heel veel in dit boek en het is moeilijk hier een beknopte recensie van te plaatsen, ik raad je aan om het boek te gaan lezen en jezelf onder te dompelen in het mysterie van deze zussen.
Hun afkomst, hun geheimen, het verleden en het heden.
De auteur heeft hier een prachtig en zeer boeiend verhaal neergezet.
Het heeft historische waargebeurde elementen, zoals het schip waar Mary en Eliza op gevangenentransport werden gezet.
Je wil weten hoe het in 1800 met de zussen afloopt én hoe het nou zit met hun connectie tussen de zussen Lucy en Jess in 2019.
Langzaam maar zeker wordt het verhaal ontrafelt en de epiloog zorgt ervoor dat de cirkel rond is.
Deze quote uit het boek legt precies de vinger op het mysterie van deze historische roman.
Het boek is doorweeft met mystiek en mysterie en voelt wat magisch aan.
De roman speelt zich af in 1800; Mary en Eliza, en in 2019; Lucy en Jess.
In 2019, mede door dagboek fragmenten,lees je ook in het verleden, dat maakte het in het begin een beetje moeilijk inkomen, maar eenmaal op gang zat ik goed in het verhaal.
De roep van de Sirenen, het mysterieuze gezang op zee waardoor vissers hun dood ingelokt worden is een alom bekende mythe en dat geeft aantrekkingskracht aan dit boek, je wil daar meer over weten.
In dit verhaal volg je Lucy, zij vertrekt na een incident op de universiteit naar haar zus Jess, die een huisje op een klif aan zee bewoont. Daar blijkt zij echter niet te zijn en Lucy start een zoektocht naar haar, waar zij stuit op een dagboek van Jess, al lezende vallen er voor Lucy heel wat puzzelstukjes op z'n plaats, haar allergie voor water, haar vreemde haat liefde verhouding met de zee, maar vooral ook haar vreemde dromen. Dromen, levensecht, die ook haar zus blijkt te hebben.
In deze dromen ontmoeten we Mary en Eliza, tweelingzussen die op een schip voor gevangenen transport varen, verbannen naar Australië, samen met mede veroordeelden, dit speelt zich af in het jaar 1800. Op zee merken zij dat hun lichaam veranderingen doormaakt bij aanraking met water.
Er gebeurt heel veel in dit boek en het is moeilijk hier een beknopte recensie van te plaatsen, ik raad je aan om het boek te gaan lezen en jezelf onder te dompelen in het mysterie van deze zussen.
Hun afkomst, hun geheimen, het verleden en het heden.
De auteur heeft hier een prachtig en zeer boeiend verhaal neergezet.
Het heeft historische waargebeurde elementen, zoals het schip waar Mary en Eliza op gevangenentransport werden gezet.
Je wil weten hoe het in 1800 met de zussen afloopt én hoe het nou zit met hun connectie tussen de zussen Lucy en Jess in 2019.
Langzaam maar zeker wordt het verhaal ontrafelt en de epiloog zorgt ervoor dat de cirkel rond is.
1
Reageer op deze recensie