Overleven in de jungle van Birma

Als de Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog het in de jungle gelegen dorp van Kailyn bereiken zint Kailyn op wraak wanneer alles haar is afgenomen.
Bang om haar te verliezen probeert Ryan haar ervan te overtuigen om hoop te houden en ziet hij hoe Kailyn op een dun koord balanceert tussen zelfvernietiging en vertrouwen houden in een goede afloop.

Er schuilt veel wrok en veel moed in Kailyn, haar personage is heel mooi neergezet. Alle emoties en gedachten die zij heeft zijn levendig omschreven. Haar tegenstrijdige gevoelens, enerzijds de tijger in haar binnenste die wraak wil nemen op wat haar is ontnomen en aangedaan, anderzijds de jonge vrouw die zij behoort te zijn, zonder oorlog en verlies en met hoop en liefde.
Ryan's karakter is de geduldige, standvastige die continu met zichzelf in beraad moet gaan wat de juiste weg is om te bewandelen, welke keuzes de juiste zijn en in welk belang hij moet handelen, verscheurd door zijn liefde voor Kailyn die steeds verder van hem verwijderd raakt.
De omgeving van Birma en haar jungle is prachtig beschreven, hoewel de strijd erom verdrietig is. De auteur weet een hele bijzondere setting neer te zetten waarin je je in de jungle waant.
Vertouwen, hoop, geloof in het goede en strijdlust, alles komt voorbij, rauw omschreven en gedetailleerd.
Hoewel het verhaal echt schrijnend is,de Japanners spaarden niemand op hun weg, maakt dit het boek ook echt puur en verdient het om gelezen te worden. Ontroerend en hartverscheurend, ik heb ontzettend genoten van dit verhaal.
"Ik was Sharaw, de tot leven gekomen tijger-mens. Tijgers zijn nooit bang."