Indrukwekkend vervolg

Het vervolg op The way I used to be; Een enorm krachtig boek dat laat zien hoe Eden zichzelf bijna ten gronde richtte nadat zij verkracht is.
In dit vervolg gaat het meer om Eden's terugkeer naar het normale leven, zij pakt een studie op, zet stappen naar herstel en dit gaat met ups en downs.
Zij en Josh komen weer bij elkaar en het lijkt de goede kant op te gaan, ware het niet dat de rechtszaak rondom de verkrachting ook van start gaat en dat brengt de nodige triggers en gevoelens naar boven. Lukt het Eden en Josh om hun relatie te laten werken of sneuvelt hun liefde voor elkaar voordat ze een eerlijke kans hebben gekregen?
"Ik heb nooit gedacht dat iemand me meer pijn zou kunnen doen dan ik mezelf kan doen."

Weer zet Amber Smith hier een bijzonder krachtig en gevoelig verhaal neer, de mentale strijd van Eden die haar leven weer op de rit probeert te krijgen is heel erg treffend en sterk neergezet.
De impact op een jong leven na een zo'n groot trauma is zo ontzettend knap verwoord door de auteur.
Zij weet precies de pijnpunten bloot te leggen en dat maakt het zo gevoelig dat het ongefilterd bij je binnenkomt, je leeft met Eden mee en wil haar zó graag zien slagen in het leven.
Het is hoopvol, rauw en laat je inzien hoe precair traumaverwerking is en hoe dun het lijntje is waarop je balanceert.
Je leest ook vanuit het perspectief van Josh en hoe hij ermee probeert om te gaan, hoe hij er voor Eden wil zijn en haar ondersteunt, dit geeft het boek nog meer diepgang. De wanhoop en hoop, liefde en verdriet, alles komt voorbij in dit verhaal, Amber Smith laat geen emotie of situatie buiten beschouwing wanneer het op traumaverwerking aankomt en dat is heel indrukwekkend neergepend.