Een grillig soort grint

Wanneer Amelia op vakantie met haar gezin in Drenthe met een longontsteking rust moet houden, gaat ze online op zoek naar het huis van haar vader. Wat blijkt? Het huis staat te koop en middels de foto's die ze op de makelaars-site ziet neemt ze je mee in haar verleden, haar jeugd en haar herinneringen aan haar vader en haar moeder.

Dit is het eerste boek dat ik las van Ine Boermans en wat is haar schrijfstijl fijn. Ze schrijft nuchter, met humor en vooral heel beeldend. De situaties die ze schetst zijn tevens herkenbaar, het losworstelen van je ouders, de pubertijd, het verhuizen van een piepklein dorp maar een grote stad.
Amelia verlaat het dorp, maar het dorp heeft het meisje uiteindelijk nooit verlaten.

Het boek leest alsof Amelia echt bestaat, een biografie en dat maakt het dat je nog meer het verhaal word ingezogen. Ik heb hardop gelachen om de fratsen en eigenzinnigheid van haar vader en om de gedachtengang van Amelie zelf, ook om haar smetvrees in het vakantiehuisje, voor mij héél herkenbaar.
De auteur plant elke keer een zaadje die verderop in het verhaal weer terug komt, of het nu een struik is of een ijsvogeltje, ze komt er op terug .
Ik heb genoten van deze familie kroniek!