Geweldig boek!

Deze keer heeft Simone geen vervolg op de Lois-reeks uitgebracht, maar een roman over de Tweede Wereldoorlog.

Dit boek vertelt het verhaal van Katja van Kesteren. Ze is pas getrouwd met Daniel en op 14 mei 1940 vindt er een bombardement plaats. De helft van haar familie komt om, de overgebleven helft neemt ze in huis. De oorlog is begonnen. Eerst denken ze nog dat het snel zal afgelopen zijn, maar al snel is Nederland bezet. De Duitsers handhaven nu Rotterdam. De Rotterdammers kijken het eerst nog rustig aan, er wordt zelf een vereniging opgericht die akkoord gaat met deze bezetting (NSB), maar de sfeer wordt steeds grimmiger. Joden worden afgevoerd naar kampen, mannen worden afgevoerd naar werkkampen, het verzet komt op en de doden zijn niet meer te tellen. Daniel, de man van Katja die arts is, wordt ook afgevoerd. Desalniettemin probeert Katja zich en haar familie door de oorlog heen te slepen, maar wie er in 1945 overblijft, is nog maar de vraag.

De schrijfstijl van Simone is zoals ik ze ken: meeslepend en vlot. Ook in dit boek is dit het geval. Ze wisselt het verhaal met feiten moeiteloos af. Als lezer krijg je kort het verloop van de oorlog ook te lezen. Zo komt o.a. D-day (6 juni 1944) aan bod, maar ook hoe de Rotterdammers de oorlog beleefden. De Holocaust is voor ons allemaal een feit, maar toen hadden ze geen flauw benul wat er met de Joden gebeurden.

De lege stad is weer een goed boek geworden, dat ik graag gelezen heb. Simone is toch echt wel één van de betere auteurs in Nederland. Ze weet me telkens te boeien met haar verhalen.