Van binnen minstens zo mooi als van buiten?

Mooi

Al van buiten maakt het boek nieuwsgierig. De kaft vind ik heel mooi en ik ben heel blij dat het ook nog eens een hardcover is: het is een lust voor het oog en een aanwinst voor je boekenkast. Van binnen is de hoofdstukindeling ook leuk gedaan: de hoofdstukken zijn namelijk ''vernoemd'' naar hoeveelste stukje taart - ''the first slice'' et cetera.

Kinderlijk

Als je van appeltaart houdt, dan maakt de omschrijving je nieuwsgierig - mij wel tenminste. Ik wist niet echt goed wat ik moest verwachten. Een verhaal over vriendschap en liefde en appeltaart? Klinkt leuk, maar het bleek wel zo eenzijdig te zijn. Het was op deze manier een beetje kinderlijk. Er kwam namelijk ook jaloezie in voor en wel op zo'n manier die best wel basisschoolachtig is als ik het zo mag zeggen.

Fijn

Iedereen accepteert dat Oscar gewoon weg is, alleen Meg en haar vriend geloven dat hij nog in leven is. Via flashbacks kom je er achter wat er is gebeurt in Oscar's omgeving nadat Meg was verhuisd. Dit is een prettige manier. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven; dat van Oscar en Meg, twee fijne personages.

Gewoon

Ik vroeg me al snel af waar dit verhaal over gaat. Het is niet zo bijzonder, vind ik. Het einde vind ik wel goed, maar wel een beetje gewoontjes verhaal dat zich overal zou kunnen afspelen. Het is wel fijn om te lezen, dus een prima boekje. Al met al een leuk boek en niet meer dan dat, maar dat is ook wel eens goed.