Ik weet het niet zo goed

Dit was mijn boek niet. Ik was niet benieuwd naar wat er zou gebeuren. Ik had totaal geen binding met de personages – hun gedrag was super vaag –, maar vooral niet met de setting. Het hele gebeuren waar het zich afspeelde, de situatie waarin de personages zich bevonden.

Ik kan het moeilijk onder woorden brengen; er was een bepaalde sfeer.. Alles was een beetje primitief – ja, de bevolking is uitgeroeid en alles is verwoest: dat kon ik verwachten, maar het voelde niet als science fiction. In plaats daarvan voelde het juist als iets wat zich in het verleden afspeelt.

Is het dan ook een slecht boek? Nee, dat geloof ik niet. Ik zou het in ieder geval ook niet als young adult bestempelen, maar als een literaire roman. Dan wel als een aparte roman, moet ik er bij zeggen, want het is geen doorsnede verhaal over de wereld zoals we die kennen met gedrag dat in ons beeld van de maatschappij past.

Ik verwachtte wel iets wat ik leuk zou vinden, met een mooie schrijfstijl en een boeiend verhaal over een wereld zonder volwassenen. Maar nee, het was niks voor mij en dat had ik al heel snel door. Ik wilde het boek het liefst niet uitlezen, maar ik deed het toch, ondanks dat ik voelde dat het niet zou verbeteren – het is immers een boek voor de 7Days Reading Challenge op Hebban.

Twee maanden nadat ik begonnen was in het boek kan ik nu inderdaad concluderen dat, als het je halverwege niet aanspreekt, je het gedurende het boek dat ook vindt en het – helaas – niet opeens beter wordt.

Conclusie: Hoewel het misschien geen slecht boek is, moest ik me er echt doorheen worstelen en daarom geef ik het slechts 1 ster. Het had misschien ook iets voor mij kunnen zijn, maar het verhaal is langdradig, ik had het gevoel dat het nergens over gaat, en boeide me daarom niet.