Van 50 jaar geleden, maar oh zo actueel

Volgens mij kocht ik dit boek tweedehands om het voor mijn lijst op de middelbare school te lezen en daarna heeft het arme boek vervolgens dertig jaar op de plank gelegen. Nu had ik opruimeritis en kwam ik het tegen, dus de hoogste tijd om het eens te lezen :)

Niet te geloven, wat een gek boek: absurd, verwarrend (dat je je echt afvraagt wat je nu eigenlijk zit te lezen), maar ook enorm grappig. Ik heb hardop gelachen om de interacties tussen deze personages, om veel van wat zich afspeelde in het jaar dat ze elkaar leren kennen.

Wel maakt het ook pijnlijk duidelijk dat we als mensheid er toch nog steeds een potje van weten te maken. Op een luchtige manier zet Leo Vroman (de auteur en tevens personage uit dit boek) je aan tot filosofische mijmeringen. In mijn eigen woorden: hoe moeilijk is het om een ander niet als anders te zien?