Veel suspense, iedereen een eigen agenda

Jammer, dit is zo'n boek waarbij je geen van de personages vertrouwt, maar helaas ook geen van hen waardeert.

Op een of andere manier zijn ze allemaal met zichzelf bezig, in geen van de mensen uit dit verhaal kon ik iets aardigs of positiefs terugzien. Misschien dat Rachel het een beetje had, omdat ze wellicht oog had voor de moeilijkheden van haar vriendin, maar vaak leek het er meer op dat ze gewoon graag met iemand bevriend wilde zijn, dat ze eenzaam was. Wat haar natuurlijk heel menselijk maakt, ze is immers in een voor haar onbekend dorp gaan wonen en heeft alles achter gelaten...

En dat had een aardig thema kunnen zijn, maar dat zit er dus niet in. Met alle suspense bleef ik me maar afvragen waarom ze niet met de buren ging kennis maken (haar man had daar natuurlijk acht maanden de tijd voor gehad en die had ook al niet de moeite genomen) of een slotenmaker belde.