Holy Shamoly, wat een debuut!

Een heerlijk boek over leren je weg te vinden in het leven, ondanks de vele obstakels die daarmee gepaard gaan. Dat je best op zoek kan zijn naar de perfecte versie van jezelf (ongeacht je leeftijd, wie is dat niet?) en vindt dat je sterker moet zijn, terwijl je eigenlijk best streng bent voor jezelf.
Maar dat er ook mensen zijn die het je altijd moeilijk zullen blijven maken (toxic family members, klinkt dat bekend?) en dat je dan alsnog empathie voor een ander kan opbrengen... dat is toch ongekend waardevol:
'(..) soms denk ik dat ik sorry moet zeggen voor al die keren dat andere mensen geen sorry zeggen wanneer ze dat wel zouden moeten doen. Het voelt alsof ik dan toch een beetje help.' (p. 157)

Ik maak er al jaren een punt van dat ik het spijtig vind dat veel boeken zo schraal zijn als het gaat om de verschillende smaken van de mensheid (bij gebrek aan een betere expressie van onze prachtige verschillen - maar ook ongewenste imperfecties - zowel in achtergrond als in wie we persoonlijk zijn) zonder dat het een thema hoeft te zijn, maar Kleine gelukjes omvat personages in zoveel geuren en kleuren... het is gewoon bijna ongelooflijk (er was zelfs iemand met problemen met zijn gezondheid, dus het kan).

Met dank aan Hebban en de uitgeverij, ik won dit boek bij een giveaway.