Lezersrecensie
Ontroerend en verrassend!
Een ontroerend en spannend boek, geschreven door een auteur die de gevoelswereld van de jeugd heel mooi verwoordt.
Fay is 17 jaar en besluit aan het einde van de zomer om met haar oudere neef Elvin spontaan naar Parijs te reizen, in zijn oude Mitsubishi Sapporo. Ze mist hierdoor de start van haar eindexamenjaar, maar dat kan haar niets schelen. Voor haar moeder, die dat weekend ‘iets leuks gaat doen met vriendinnen’ legt ze een briefje op de keukentafel. Onderweg ontmoeten ze allerlei vreemde mensen en komen ze in lastige en verrassende situaties terecht, waarbij ze op elkaar en op zichzelf aangewezen zijn. Je blijft doorlezen, er gebeurt veel. Er wordt gevochten, gestolen, gevloekt en gelachen. Je leert zowel Fay als Elvin steeds beter kennen. Ook hun verhaal. Heel mooi om als lezer te worden meegenomen in Fay’s gedachten; haar rake observaties zijn grappig en serieus en getuigen van een zekere helderheid over zichzelf en de mensen om haar heen. “Ik ben iets tussen lelijk en acceptabel in en ik ben stil, stil en niet al te getalenteerd, daar houden mensen van.” Over Elvin zegt ze: “Ik wil Elvin niet veranderen, ik heb geen jezuscomplex, ik heb gewoon geduld met zijn rare gedrag.” Een mooi duo dat je graag wilt volgen op hun reis. Het frisse taalgebruik, de kwetsbaarheid van de hoofdpersonages en de mooi geformuleerde ‘levenswijsheden’ maken dit tot een bijzonder boek.
Fay is 17 jaar en besluit aan het einde van de zomer om met haar oudere neef Elvin spontaan naar Parijs te reizen, in zijn oude Mitsubishi Sapporo. Ze mist hierdoor de start van haar eindexamenjaar, maar dat kan haar niets schelen. Voor haar moeder, die dat weekend ‘iets leuks gaat doen met vriendinnen’ legt ze een briefje op de keukentafel. Onderweg ontmoeten ze allerlei vreemde mensen en komen ze in lastige en verrassende situaties terecht, waarbij ze op elkaar en op zichzelf aangewezen zijn. Je blijft doorlezen, er gebeurt veel. Er wordt gevochten, gestolen, gevloekt en gelachen. Je leert zowel Fay als Elvin steeds beter kennen. Ook hun verhaal. Heel mooi om als lezer te worden meegenomen in Fay’s gedachten; haar rake observaties zijn grappig en serieus en getuigen van een zekere helderheid over zichzelf en de mensen om haar heen. “Ik ben iets tussen lelijk en acceptabel in en ik ben stil, stil en niet al te getalenteerd, daar houden mensen van.” Over Elvin zegt ze: “Ik wil Elvin niet veranderen, ik heb geen jezuscomplex, ik heb gewoon geduld met zijn rare gedrag.” Een mooi duo dat je graag wilt volgen op hun reis. Het frisse taalgebruik, de kwetsbaarheid van de hoofdpersonages en de mooi geformuleerde ‘levenswijsheden’ maken dit tot een bijzonder boek.
1
Reageer op deze recensie