Maud (en Britt en Yara)

Midden in Amsterdam ligt een stadstuin. Hij was altijd van de vader van Maud, Britt en Yara. Hij is overleden en de zussen moeten beslissen wat er met de tuin gaat gebeuren.
Dit deel gaat (grotendeels) over Maud. Zij is echt het clichébeeld van een carrièrevrouw. Haar werk gaat voor alles . Ik vond haar daardoor overkomen als een kille, tikkeltje egoïstische vrouw. En het boek ging met door Maud op sommige stukken wat tegenstaan.
Gelukkig blijkt ze wel empathie te hebben als ze Joep ontmoet. Dat is een terminaal ziek jongetje die groenten kweekt in de tuin.
Alsnog vond ik de andere twee zussen toch sympathieker. Yara heeft op jonge leeftijd dochter Nova gekregen en cijfert zich compleet voor haar weg. Britt is zoekende en heeft de afgelopen jaren gewoond in een commune in Frankrijk, maar is weer terug in Nederland.
De zussen hebben geen hele goede band (meer) met elkaar, maar door de stadstuin en Joep beginnen ze toch dichter bij elkaar te komen.

Op de cover staat dat dit deel van de trilogie over Maud gaat. Dat is wel zo het grootste gedeelte, maar ook een aantal hoofdstukken worden vanuit het perspectief van Britt of Yara geschreven, daar was ik eerst wel door in de war. Ik had denk ik liever gehad dat het alleen over Maud ging en haar hoofdstuk was afgesloten. Ik denk nu dat je pas het complete verhaal over iedereen weet als je de andere twee delen gaat lezen. (Dat ben ik wel van plan, dus het is niet perse erg)