Onsamenhangende verhaallijnen

Fris en fruitig aan dit boek begonnen. Het is geen dik boek maar op basis van ervaringen van mede leesclublezers die eerdere boeken van Ali Smith hadden gelezen, toch maar op tijd begonnen en goed opgelet. Nee het is geen makkelijk boekje! Een handig formaat en met 300 bladzijde, verwacht je er zo doorheen te komen, niet dus. Er staan verschillende verhaallijnen in, sommige zijn redelijk lang, andere zijn (ultra) kort. De samenhang was niet altijd helder voor mij. Eén stukje van slechts 2 pagina’s, met de ‘titel’ En nu 140 seconden vlijmscherp realisme, was te erg voor publicatie en vond ik echt stuitend; 2 pagina’s met alleen scheldwoorden. De zin van dit stukje is mij volledig ontgaan en voegde echt niets toe.
Dan waren er nog delen waarin (bewust) de interpunctie nagenoeg ontbrak, wat voor mij de leesbaarheid niet ten goede kwam.
Ja er waren ook wel mooie dingen in dit boek, zo heb ik met plezier gelezen hoe een wijsneusje van (volgens mij 11 jaar) met een heer (filmregisseur) van middelbare leeftijd in de trein een gesprek aangaat.
Ook heb ik de discussies in de leesclub heel interessant gevonden, waarin de meningen over dit boek verdeeld waren, wat de discussie ten goede komt.
Voor het mee mogen doen aan deze leesclub dank ik Hebban en uiteraard de uitgever Promtheus.
Een teleurstellend literair boek van Ali Smith, wat niet aanzet tot meer lezen van haar en ook niet om het aan vrienden aan te bevelen: 2 sterren.