Lezersrecensie
De man die zwijgt
Luuk Inhann heeft mij kennis laten maken met een Nederlandse auteur die ik alleen van naam kende, Jan Slauerhoff.
De man die zwijgt, Jan Slauerhoff, vlucht naar Tanger nadat hij en Darla hun zoon direct bij de geboorte verliezen.
Hij kan de hartepijn niet in de ogen kijken en gaat werken als scheepsarts en vestigt zich met een praktijk als arts in Tanger.
De avonturen die Slauerhoff meemaakt in Tanger beschrijft Luuk zeer beeldend. De combinatie met de notities uit de dagboeken van Slauerhoff maken het een boeiend verhaal.
Jan Slauerhoff, de man die zwijgt,
is een goed luisteraar. Door zijn wens om zoveel mogelijk mensen te genezen, kijkt hij ook zijn eigen verdriet bewust en onbewust in de ogen.
En … wat dat allemaal behelst moet je vooral zelf lezen. Een aanrader!
Enkele mooie zinnen:
“Het had te maken met de waanzin van verdriet, dacht hij. Je snapt ineens alles, maar je kan het met niemand delen.”
Dank Sas voor de uitnodiging om dit boek te lezen in ruil voor een eerlijke recensie.
De man die zwijgt, Jan Slauerhoff, vlucht naar Tanger nadat hij en Darla hun zoon direct bij de geboorte verliezen.
Hij kan de hartepijn niet in de ogen kijken en gaat werken als scheepsarts en vestigt zich met een praktijk als arts in Tanger.
De avonturen die Slauerhoff meemaakt in Tanger beschrijft Luuk zeer beeldend. De combinatie met de notities uit de dagboeken van Slauerhoff maken het een boeiend verhaal.
Jan Slauerhoff, de man die zwijgt,
is een goed luisteraar. Door zijn wens om zoveel mogelijk mensen te genezen, kijkt hij ook zijn eigen verdriet bewust en onbewust in de ogen.
En … wat dat allemaal behelst moet je vooral zelf lezen. Een aanrader!
Enkele mooie zinnen:
“Het had te maken met de waanzin van verdriet, dacht hij. Je snapt ineens alles, maar je kan het met niemand delen.”
Dank Sas voor de uitnodiging om dit boek te lezen in ruil voor een eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie
