Lezersrecensie
Liefde is … elkaar zien, horen en voelen net zo lang tot het helend werkt.
In de bundel Verhalen in de stilte, samengesteld door Marceline de Waard, las ik een prachtig verhaal van Alida van Sambeeck. Daarom keek ik uit naar het boek Nimf.
En wat was het een prachtig leesavontuur!
Dimf heeft een rugzak net als Harm. Ze ontmoeten elkaar en worden al snel verliefd. De liefde is krachtig en ook beangstigend gezien de trauma’s die ze beiden met zich meedragen door ervaringen in hun leven.
Alida beschrijft op indringende en gevoelige manier de beide hoofdpersonages zodat ik me goed in hen kon verplaatsen. De tranen biggelden met regelmaat over mijn wangen omdat de veerkracht en de liefde zo voelbaar waren.
“De vrouw in de deuropening leek plotseling haar afgrijzen te zien. Ze sloeg kort een arm om Dimf heen en zei bezorgd: ‘Take care, don’t lose yourself, inside he is empty, no soul, sin alma.’
Hij lacht, glijdt van zijn kruk en neemt haar hoofd in zijn handen. Nu begint het heel erg op een wedstrijd te lijken. We hoeven er niet over te praten. Laat het er gewoon zijn, net als onze gevoelens voor elkaar. Het is goed, Nimfje.
Elk van de drie delen wordt voorafgegaan door een deel van de songtekst van een van de prachtige liedjes van The War On Drugs. Die staan net als andere songs in een playlist die op Spotify te beluisteren is.
Come and take my hand, babe.
There’s a turn in the road that we’ve been taking.
Let it set you free.
Thinking of a place, The War On Drugs
Het eerste boek van Alida, Zonderlingen, direct op mijn leeslijst gezet.
En wat was het een prachtig leesavontuur!
Dimf heeft een rugzak net als Harm. Ze ontmoeten elkaar en worden al snel verliefd. De liefde is krachtig en ook beangstigend gezien de trauma’s die ze beiden met zich meedragen door ervaringen in hun leven.
Alida beschrijft op indringende en gevoelige manier de beide hoofdpersonages zodat ik me goed in hen kon verplaatsen. De tranen biggelden met regelmaat over mijn wangen omdat de veerkracht en de liefde zo voelbaar waren.
“De vrouw in de deuropening leek plotseling haar afgrijzen te zien. Ze sloeg kort een arm om Dimf heen en zei bezorgd: ‘Take care, don’t lose yourself, inside he is empty, no soul, sin alma.’
Hij lacht, glijdt van zijn kruk en neemt haar hoofd in zijn handen. Nu begint het heel erg op een wedstrijd te lijken. We hoeven er niet over te praten. Laat het er gewoon zijn, net als onze gevoelens voor elkaar. Het is goed, Nimfje.
Elk van de drie delen wordt voorafgegaan door een deel van de songtekst van een van de prachtige liedjes van The War On Drugs. Die staan net als andere songs in een playlist die op Spotify te beluisteren is.
Come and take my hand, babe.
There’s a turn in the road that we’ve been taking.
Let it set you free.
Thinking of a place, The War On Drugs
Het eerste boek van Alida, Zonderlingen, direct op mijn leeslijst gezet.
1
Reageer op deze recensie
