Aanpassingsstoornis

Het koppel Stéphanie en Lex vertrekt naar Innsbruck voor een mooie betrekking voor Lex. Stéphanie is enthousiast, maar kan zich onvermoed niet aanpassen aan haar nieuwe leven, nieuwe omgeving en leert de grenzen van haar weifelende persoonlijkheid kennen. Ondanks veel voorhanden zijnde hulp, mist ze vooral de steun van Lex die volledig opgaat in zijn nieuwe werk.
Stéphanie lijkt moeilijk vooruit te branden, doet vaak een stap voorwaarts en twee achteruit. Je krijgt toch sympathie voor haar en een groeiende antipathie jegens Lex. Met haar moeder schuurt het ook wat, en haar vader houdt zich afzijdig. Er zijn nog een aantal nevenfiguren die goed uit de verf komen, alsook hun relatie met Stéphanie. Alleen haar relatie met Lex overtuigt minder: ik voel en zie het niet.
Het verhaal kabbelt aangenaam voort, zonder nevenintriges of seks. De taal is keurig, vlot, eenvoudig zonder veel lange zinnen.
Ik heb het boek zelden weggelegd en nam het snel weer op. Het einde is mooi.
Al bij al een duidelijk getuigenis van aanpassingsmoeilijkheden bij expats.