Schuld en boete

Catrijn wordt na een huwelijk wegens zwangerschap al snel weduwe. Ze verkoopt hebben en houden en verlaat het landelijke De Rijp bij Alkmaar. Ze gaat aan de slag in Amsterdam als huishoudster bij de familie Van Nulandt. Zo worden ook de sociale verhoudingen in de zeventiende eeuw beschreven. Ze wordt onaangenaam geconfronteerd met haar verleden in de persoon van Jacob, trouwens het meest intrigerende personage uit het boek. Ze vlucht naar Delft en gaat aan de slag in een plateelfabriek en wordt opgemerkt wegens haar creatieve aspecten. Ook gaat ze een huwelijk aan met haar baas Evert. Ze wordt gewond bij een grote brand in Delft, Jacob vindt haar weer en helpt haar behandeling vooruit. En deze keer chanteert hij haar niet, maar wil komen werken in de fabriek. Dan komt de pest in het land en de nu zwangere Catrijn wordt door haar man naar Alkmaar gestuurd. Daar komt ze weer dichter bij haar verleden, maar is toch genoodzaakt wegens pest Alkmaar te ontvluchten en weer naar haar familie in De Rijp te gaan. Wanneer de pest uitgewoed is, keert ze terug naar Delft.

Het is een zeer goed opgebouwd verhaal, met een goede, doch deels voorspelbare plot. Informatie wordt gedoseerd vrijgegeven, ook via flashbacks. De personages blijven vlak en evolueren onvoldoende: er zat meer in, maar dat was wellicht niet de opzet van de roman. De Gouden Eeuw daalt niet helemaal in mij neer, ondanks de vele en leuke verwijzingen, anekdotes en geïntroduceerde geschiedenisfiguren. Het taalgebruik is eenvoudig zoals in een goed jeugdboek. Maar ook foutloze taal en spelling én plot. Een goed stuk over zonde, schuldbesef, schuldgevoel, gebrek aan berouw: zeer helder en typerend voor het personage. Ook maakt de auteur van de gelegenheid gebruik om het toenmalige religieuze juk aan te tonen, zeker in verband met zonde en schuld en straf van God. De actiescènes worden filmisch beschreven, wat best spannend is. De dialogen worden beter naar het einde toe.
Voor het getoonde vakmanschap geef ik 4*.