Interessante, meeslepende thriller

Michael Bennett (Nieuw-Zeeland) is auteur, scenarioschrijver en regisseur. Zijn films werden geselecteerd voor onder andere Cannes, Berlijn, Toronto en New York. In ons taalgebied is hij als schrijver nog onbekend, maar met In Dark Places, over een van Nieuw-Zeelands grootste gerechtelijke dwalingen, won hij de prijs voor Beste Non-Fictieboek bij de Ngaio Marsh Awards. Nu doet hij van zich spreken met een eerste thriller. Liever het bloed, naar het Nederlands vertaald door Catalien van Paassen, is het eerste deel in de serie rond Hana Westerman.

Bennett behoort tot de Te Arawa, een confederatie van Maori-stammen in Nieuw-Zeeland. Het mag dan ook niet verbazen dat de Maori’s en hun cultuur een belangrijke rol spelen in Liever het bloed. Het middelpunt van alles is Hana Westerman, Maori en politie-inspecteur in Auckland. Ze is gescheiden van haar man Jaye, met wie ze nog steeds een goede band heeft. Samen hebben ze een dochter Addison. Via een anoniem toegestuurd filmpje wordt Hana naar een appartement geleid, waar een lijk verborgen is. Helaas blijft het niet bij deze ene dode, want kort daarna valt er iemand van een hoog gebouw en wordt er eveneens een acteur vermoord. Hoewel de slachtoffers zeer uiteenlopende profielen hebben, vermoedt de inspecteur dat er een verband tussen de misdaden en dus tussen de slachtoffers bestaat.

De zoektocht brengt Hana terug naar haar eigen verleden, waarin ze niet altijd de persoon was die ze eigenlijk wil zijn. Ze wordt geconfronteerd met belangrijke vragen en wordt gedwongen zichzelf een spiegel voor te houden. Het wordt haar steeds duidelijker dat er iets schort aan de manier waarop Maori behandeld worden, om maar niet te spreken over de periode van Nieuw-Zeelands kolonisatie midden negentiende eeuw. Bennett verweeft op die manier een belangrijk stuk historische informatie in zijn thriller. Zonder dat de lezer er erg in heeft, krijgt die heel wat weetjes over het land en de Maori’s voorgeschoteld.

De auteur heeft sterke personages neergezet. Met name de strijd die Hana met zichzelf moet voeren, spreekt tot de verbeelding. Haar ex en dochter spelen eveneens een niet onbelangrijke rol in Liever het bloed. Weliswaar vormen ze geen gezin van drie meer, heeft Jaye een nieuwe familie en is Addison geen brave en volgzame dochter, de liefde is en blijft groot. Het inleven in enkele Maori’s, die in tegenstelling tot Hana niet de stap naar de ‘Europese samenleving’ gezet hebben, is minder vanzelfsprekend; die wereld staat ver van de gemiddelde lezer. Toch heeft Bennett ook in dit opzicht goed werk geleverd en het begrip voor andere culturen bevorderd.

In een paar hoofdstukken wemelt het van de Maori-woorden, die door middel van voetnoten verklaard worden. Op andere momenten worden termen in de tekst zelf verklaard, wat prettiger lezen is. Hier en daar duiken hele zinnen in het Maori op, ze geven het verhaal een exotisch en gesmaakt tintje. De schrijfstijl van Bennett is vloeiend en beeldend; hij maakt het nergens ingewikkelder dan nodig, waardoor zijn thriller uiterst genietbaar is. Spannend is het boek niet altijd, omdat dader en motieven vrij snel duidelijk zijn; toch zijn er genoeg scènes waar spanning wel de boventoon voert. Af en toe bewandelt de auteur een zijpaadje, wanneer dat niet echt nodig is, maar dat schoonheidsfoutje kan met de mantel der liefde bedekt worden. De ontknoping is bevredigend, terwijl tegelijkertijd de toekomst van Hana compleet overhoopgegooid dreigt te worden.

Liever het bloed is een interessante, meeslepende thriller met veel aandacht voor de Maori’s en hun cultuur. Knap werk van Michael Bennett.