Mijn verwachtingen lagen hoger

Ik ken Corine Hartman van de reeks met Jessica Haider en die kon mij erg bekoren. Misschien is het door de verwachtingen dat dit boek van een nieuwe reeks op dezelfde manier zou geschreven zijn dat mij toch wat teleurgesteld heeft.
Het verhaal van Faye van Laar, psychiatrisch patiënt en rechercheur Simon te Bresser die samen onderzoek verrichten naar de verdwijning van een andere patiënt Emilie vond ik niet altijd realistisch.
Faye lijdt aan borderline en dat beschrijft Corine Hartman erg goed. De manier waarop Faye denkt en zich gedraagt wordt uitvoerig behandeld. Soms naar mijn mening teveel in herhaling. Als lezer weet je het wel na een tijdje dat ze borderline heeft.
Het feit dat ze het gebruik van anti-depressiva in de psychiatrie bespreekt vind ik een zeer goede insteek. Is iets waar we als mens eens moeten bij stilstaan. Ook de relatie van Faye met haar vader Julius die zich ontwikkeld is iets dat je tot denken aanzet.
Het thrillergehalte mocht van mij hoger liggen. Op zich is de verhaallijn goed maar het spanningsniveau lag te laag.
Ik vraag me trouwens af hoe het nu na dit boek verder gaat met het speurders duo Faye en Simon. Het volgende boek wil ik zeker lezen gewoon omdat ik benieuwd ben.