Lezersrecensie
Coming of age verhaal met een thriller randje
De kleuren van het donker van Chris Whitaker is een coming-of-age verhaal dat balanceert tussen literaire roman en thriller. Het verhaal draait om Patch, een jongen die als kind wordt ontvoerd. Tijdens zijn ontvoering ontmoet hij Grace, met wie hij een bijzondere band opbouwt. Na zijn redding blijft hij vastbesloten haar terug te vinden. Het boek volgt deze zoektocht, zowel vanuit het perspectief van Patch als dat van Saint, een jeugdvriendin van hem.
Voor mij persoonlijk was dit niet helemaal het juiste boek, al ligt dat niet aan de kwaliteit ervan. Het is zeker niet slecht geschreven, maar het past gewoon niet bij mijn smaak. Het verhaal telt meer dan 600 pagina’s, en wat mij betreft had daar gerust 100 tot 150 pagina’s vanaf gekund. Het tempo lag voor mij te laag, waardoor ik halverwege moeite had om gemotiveerd te blijven lezen.
Als je houdt van beschrijvende, langzame romans waarin veel gebeurt zonder dat er per se iets gebeurt, dan zou dit boek weleens een schot in de roos kunnen zijn. Zelf houd ik van iets meer pit – dat hoeft geen keiharde actie te zijn, maar een beetje vaart helpt wel. De personages, Patch, Saint en de rest, lieten me helaas vrij koud. Niet dat ze irritant waren, maar ik voelde er weinig bij – positief of negatief.
Kortom: het is zeker geen slecht boek, maar simpelweg niet mijn boek. En dat is oké. Je hoeft niet alles leuk te vinden wat je leest.
Dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het recensie-exemplaar.
Voor mij persoonlijk was dit niet helemaal het juiste boek, al ligt dat niet aan de kwaliteit ervan. Het is zeker niet slecht geschreven, maar het past gewoon niet bij mijn smaak. Het verhaal telt meer dan 600 pagina’s, en wat mij betreft had daar gerust 100 tot 150 pagina’s vanaf gekund. Het tempo lag voor mij te laag, waardoor ik halverwege moeite had om gemotiveerd te blijven lezen.
Als je houdt van beschrijvende, langzame romans waarin veel gebeurt zonder dat er per se iets gebeurt, dan zou dit boek weleens een schot in de roos kunnen zijn. Zelf houd ik van iets meer pit – dat hoeft geen keiharde actie te zijn, maar een beetje vaart helpt wel. De personages, Patch, Saint en de rest, lieten me helaas vrij koud. Niet dat ze irritant waren, maar ik voelde er weinig bij – positief of negatief.
Kortom: het is zeker geen slecht boek, maar simpelweg niet mijn boek. En dat is oké. Je hoeft niet alles leuk te vinden wat je leest.
Dank aan uitgeverij Luitingh-Sijthoff voor het recensie-exemplaar.
1
Reageer op deze recensie