Een feelgood met spanning en drama

Door de blogs die ik van Carlita heb gelezen wist ik al dat ze een hele prettige schrijfstijl heeft. Het schrijven van een boek leek me dus een logische stap, want schrijven zit haar duidelijk in het bloed. Ik was dan ook zeer nieuwsgierig naar haar debuutroman “Waterdragers”.
Het was voor mij aanvankelijk niet helemaal duidelijk waar de titel “Waterdragers” voor stond, maar als je het boek leest, snap je dat het zorgen voor elkaar de kern is van het verhaal.
Zoals waterdragers rennen voor hun sporthelden om ze gezond te houden, zo had Nathalie vrienden die haar door dik en dun steunden. Daarbij kwam ze uit een warm nest. Ook op haar ouders kon ze altijd rekenen. Hoe anders was dit voor de belangrijkste jeugdvriend in haar leven. Opgegroeid in een zeer onveilige omgeving, waren Nathalie en haar ouders een veilige haven.
In dit boek draait alles om liefde in alle facetten die daar bij horen: van warmte, begrip en vertrouwen tot zinderende passie en erotiek.
De band met Johnnie was zo sterk dat iedereen verwachtte dat haar jeugdvriend ook haar grote liefde zou worden, maar voor Nathalie was hij een soort broer en ze werd smoorverliefd op de populairste jongen van school. Met die relatie raakte ze verstrikt in netten die haar steeds meer verstikten. Alleen met hulp van haar waterdragers, een ploeg die zich inmiddels had uitgebreid, lukte het haar om zich los te maken.
Na deze spannende hoofdstukken wordt de spanning nog verder opgevoerd als het de beurt van Nathalie is om “waterdrager” te zijn.
Het boek eindigt met een enorme cliffhanger, maar gelukkig is het vervolg inmiddels al uitgekomen.
Ik kan niet wachten om te lezen hoe dit verder gaat.