Mooi en droevig verhaal

Het verhaal is opgedeeld in stukken uit het verleden en het heden. We lezen veel over Mina in 1987 waardoor we een goed beeld krijgen van hoe het is om als migrant in Amerika aan te komen. Het zoeken naar werk door de taalverschillen is niet altijd makkelijk, en ook het sociale contact niet. Mina gaat daarom ook vooral om met mensen die haar taal spreken. We volgen Mina tot ongeveer een jaar later, en dit wordt dan terug naar het einde toe afgewisseld met stukken van 2014.

De stukken van Margot spelen zich af in 2014. Deze hoofdstukken spelen zich in verschillende weken na elkaar af. We volgen de uitgebreide zoektocht van Margot naar wat er met haar moeder is gebeurd. Margot praat met verschillende mensen uit het verleden van Mina, en gaat ook nog op onderzoek door dingen die ze in het appartement van haar moeder vindt. Zo vindt ze ook informatie over haar mogelijke vader.

Het verhaal wisselt vlot tussen Mina en Margot. Je blijft heel het boek geboeid door de gebeurtenissen. Je krijgt ook een goed beeld van hoe het is om als migrant in een vreemd land te komen. Dit zorgt soms wel voor droevige momenten.

Mina is een aangenaam personage. Het is mooi om te zien dat ze open bloeit na tijdje. Margot is het tegenovergestelde. Ook zij komt meer los naarmate ze meer bezig is met het achterhalen van de dood van haar moeder, maar zij staat sterker in haar schoenen.

Wat ik ook interessant vond, was het lezen over de verschillende Koreaanse gerechten. Deze worden in het boek veel genoemd en laten je het water in de mond lopen.

Het verhaal geeft voldoende details om je geboeid te houden tot het einde. Sommige stukken verliepen wat trager, maar alles wordt heel goed uitgelegd waardoor je perfect weet waarover je aan het lezen bent.