Recensie Zeitoun

**recensie van de Engelse versie van het boek**

Stel jezelf in gedachten de omgeving waarin je woont even voor: je straat met zijn trotoir, de tuintjes, bomen langs de weg, auto's op de weg, wandelaars langs de weg, huizen, flats en appartementen, die elke dag geduldig wachten op de thuiskomst van haar bewoners. Een min of meer vertrouwd beeld, een beeld waarop je kan rekenen, elke dag weer. Stel je nu opnieuw je eigen leefomgeving voor, maar voeg drie meter water toe. Overal, en zo ver het oog reikt. Niet alleen buiten, maar ook in alle huizen. Dat is de wereld waarin Abdulrahman Zeitoun op een ochtend in zijn woonplaats New Orleans ontwaakt..

Zeitoun, zoals hij vanwege zijn onuitspreekbare voornaam wordt genoemd, wordt geboren in een klein kustdorpje in Syrië. Terwijl Ahmed, een oudere broer van hem de wereldzeeën over vaart, groeit Zeitoun thuis op. Als zijn vader overlijdt neemt Ahmed hem mee. In de tien jaar die volgen ziet hij zelf een groot deel van de wereld, en vervoert allerlei vracht van A naar B. Als hij in 1986 bijna onderdeel wordt van de oorlog tussen Iran en Irak, en een paar Iraanse raketten zich in de romp van zijn schip boren, vind hij het tijd wordt om voor een veiliger leven te kiezen. Als hij in de Verenigde Staten aan land gaat besluit hij te blijven. Hij ontmoet de tot moslim bekeerde Kathy, hij trouwt, ze krijgen kinderen, en vestigen zich in New Orleans.

Zeitoun werkt zich snel op in zijn nieuwe thuisland. Hij zet een eigen bedrijf op, en verwerft ook het bezit van een aantal huizen die hij verhuurt. Hij wordt een alom gerespecteerd burger in zijn omgeving. Als in 2005 orkaan Katrina hun pad kruist moet de bevolking van New Orleans vluchten. Kathy vertrekt met de kinderen naar familie, terwijl Zeitoun achterblijft om op zijn bedrijf en huizen te passen. In eerste instantie lijkt de orkaan zonder al te veel schade aan te richten over te trekken. Maar als Zeitoun een paar dagen later 's ochtends wakker wordt blijken de dijken het te hebben begeven, en loopt de hele stad onder water.

In de apocalyptische setting van een bijna verlaten stad, bedolven onder drie meter steeds smeriger wordend water, besluit Zeitoun in een kano, die hij ooit een in nostaligische bui heeft gekocht, de stad door te gaan om mensen te helpen. Hij redt een aantal bewoners die vast zitten in hun huizen, deelt onderweg voedsel en water uit, en geeft honden te eten die door hun bewoners in de huizen zijn achtergelaten. Kathy maakt zich ondertussen ernstig zorgen over de gezondheid van haar man omdat op de televisie de berichten over geweldadigheden en plunderingen toenemen. Ze houden dagelijk via een nog werkende telefoon contact. Maar na een aantal dagen stopt het contact plotseling. Dagen gaan voorbij, en met elke dag zinkt de moet Kathy verder in de schoenen. Ze begint zich langzaam voor te bereiden op een mogelijke dood van haar man.

Maar wat hem werkelijk is overkomen kan ze niet weten. Hij wordt met een aantal vrienden onterecht verdacht van plunderingen opgepakt, en komt terecht in een rechtsysteem waar menig Derde Wereld-land jaloers op zou zijn. In de streng beveiligde gevangenis blijkt elke vorm van democratie, waar Zeitoun het land zo om had leren waarderen, ineens niet meer te gelden. Voor de buitenwereld is hij "dood" en als de dagen verstrijken verliest Zeitoun langzaam maar zeker de hoop op een goede afloop..

Een waargebeurd verhaal van één van de families in New Orleans die te maken krijgen met de gevolgen van orkaan Katrina, prachtig bewerkt tot roman door Dave Eggers. Een boek over orkaan Katrina, dat naast een sfeerverslag ook een inkijkje geeft in het duistere rechtsysteem van het land. De Derde Wereld is al lang niet meer voorhouden aan "enge" landen ver weg van hier, maar begint gewoon in onze eigen achtertuin..