Een heel uniek boek.

Het boek is heel erg avontuurlijk door de leuke en gevaarlijke avonturen die Emily en Blake meemaken tijdens het afmaken van de bucketlist.

Het perspectief dat in dit boek voorkomt in het ik-perspectief van Emily. Alles wat zei zegt en denkt komt in het verhaal voor.

Door het verhaal heen leer je de personages en hun karakter heel goed kennen.

Zoals dat Emily heel erg emotioneel is. Nadat de moeder van Emily is overleden aan kanker, is Emily heel erg verdrietig. Zo wil ze haar spullen zoals kleding niet weggooien en als ze gaan verhuizen is ze al helemaal verdrietig omdat al haar leuke herinneringen van haar moeder in haar haar oude huis zijn. Toen Emily het nieuwe huis zag was ze boos. ‘Ik weet dat mama dit huis niet zo leuk zou vinden, pap. Er is niet eens tuin met bloemen waar ze altijd dol op was'. Dit soort gebeurtenissen komen vaak in het boek voor.

Ook is Emily heel erg angstig. Ze wil niks gevaarlijks doen en dus geen risico lopen dat er iets gaat gebeuren met haar. Als er iets gebeurt met Emily weet ze dat haar vader in zijn eentje overblijft. En aangezien hij geen kleren kan wassen en geen eitje bakken, zou dat rampzalig zijn.

Het boek heeft een makkelijke spreektaal, het is dus heel begrijpelijk.
Ik vind het boek Origineel, ik heb nog nooit zo een boek gelezen. Het is echt van deze tijd.
In het begin vond ik het boek aangrijpend en aantrekkelijk, want het verhaal werd lekker vlot verteld. Maar aan het einde van het boek was het echt veel te langdradig en niet aantrekkelijk/ niet boeiend om door te gaan met lezen.
Ik zal dit boek aanraden aan mensen die houden van uitgebreide verhalen.