Lezersrecensie
Isabelle | Tessa de Loo | De Arbeiderspers | 1989
Isabelle is een prachtig model met een perfect leventje. Ze is beroemd en heeft hierdoor natuurlijk veel geld. Jeanne is het tegenovergestelde hiervan. Ze is erg lelijk en heeft geen prettig leven. Ze is eenzaam, arm en oud. Door dit grote verschil wordt er een bepaalde jaloezie in haar opgewekt, waardoor ze besluit om Isabelle te ontvoeren.
Ze sluit haar op in de kelder op haar boerderij, en geeft haar geen eten.
Jeanne houdt veel van schilderen, vooral stervende organismen. Ze legt met haar kwast de momenten vast waar de mooie kant van Isabelle verandert naar lelijk. Ze wilt Isabelle schilderen totdat ze sterft.
Isabelle komt met het idee om te liegen over haar verleden, om een band met Jeanne te creëren. Ze houdt dit even vol en haar plan slaagt. Ze krijgt soms zelfs eten wanneer ze dat wilt.
Ze wordt uiteraard gezocht, maar dit wordt na meerdere uitgebreide zoektochten opgegeven. Bernard Buffon, een dorpsonderwijzer, zocht nog wel naar Isabelle. Hij is al jaren smoorverliefd op haar. Hij stopt zo veel moeite in het vinden van Isabelle, maar niks lukt. Niemand weet iets. Op een dag spreken Jeanne en Bernard elkaar in de kroeg, en komt Jeanne erachter dat Isabelle haar heeft voorgelogen over haar zogenaamd trieste leven. Dit maakt haar woedend en ze wilt Isabelle zo snel mogelijk dood hebben, dus vertrekt ze weer terug richting de boerderij. Bernard had wel al een raar voorgevoel bij Jeanne, dus besloot hij diezelfde avond te gaan kijken bij haar huis. Wanneer Jeanne de kelder instapt, ziet ze Isabelle hangend met touw om haar nek. Althans, die indruk krijgt ze. Jeanne maakt snel dat ze daar wegkomt. Wat ze niet weet, is dat er hooibalen zijn waar ze steun aan heeft en nog kan leven. De hooibalen vallen om en ze schrikt hiervan, want dit kan haar nog wel eens echt haar leven kosten.
Bernard schiet haar net op tijd te hulp, en denkt dat hij eindelijk de vrouw van zijn dromen heeft gevonden. Isabelle is helaas niet zoals hij zich voorgesteld had, en is niet heel dankbaar voor hem. Zijn obsessie schakelt over naar Jeanne, die ondertussen ook spoorloos verdwenen is. Hij doet er alles aan om haar te vinden.
Ze sluit haar op in de kelder op haar boerderij, en geeft haar geen eten.
Jeanne houdt veel van schilderen, vooral stervende organismen. Ze legt met haar kwast de momenten vast waar de mooie kant van Isabelle verandert naar lelijk. Ze wilt Isabelle schilderen totdat ze sterft.
Isabelle komt met het idee om te liegen over haar verleden, om een band met Jeanne te creëren. Ze houdt dit even vol en haar plan slaagt. Ze krijgt soms zelfs eten wanneer ze dat wilt.
Ze wordt uiteraard gezocht, maar dit wordt na meerdere uitgebreide zoektochten opgegeven. Bernard Buffon, een dorpsonderwijzer, zocht nog wel naar Isabelle. Hij is al jaren smoorverliefd op haar. Hij stopt zo veel moeite in het vinden van Isabelle, maar niks lukt. Niemand weet iets. Op een dag spreken Jeanne en Bernard elkaar in de kroeg, en komt Jeanne erachter dat Isabelle haar heeft voorgelogen over haar zogenaamd trieste leven. Dit maakt haar woedend en ze wilt Isabelle zo snel mogelijk dood hebben, dus vertrekt ze weer terug richting de boerderij. Bernard had wel al een raar voorgevoel bij Jeanne, dus besloot hij diezelfde avond te gaan kijken bij haar huis. Wanneer Jeanne de kelder instapt, ziet ze Isabelle hangend met touw om haar nek. Althans, die indruk krijgt ze. Jeanne maakt snel dat ze daar wegkomt. Wat ze niet weet, is dat er hooibalen zijn waar ze steun aan heeft en nog kan leven. De hooibalen vallen om en ze schrikt hiervan, want dit kan haar nog wel eens echt haar leven kosten.
Bernard schiet haar net op tijd te hulp, en denkt dat hij eindelijk de vrouw van zijn dromen heeft gevonden. Isabelle is helaas niet zoals hij zich voorgesteld had, en is niet heel dankbaar voor hem. Zijn obsessie schakelt over naar Jeanne, die ondertussen ook spoorloos verdwenen is. Hij doet er alles aan om haar te vinden.
1
Reageer op deze recensie
