Van den vos Reynaerde | Willem die Madocke maecte | Uitgeverij: N.V.T. | 13e eeuw

Dit is een bekend verhaal uit de middeleeuwen, over een vos die ervan houdt om rotstreken uit te halen bij zijn buurtbewoners.
Vele van deze bewoners hebben op de hofdag geklaagd over deze vos, Reynaerde, tegen koning Nobel.
Nobel besluit de vos te dagvaardigen, en stuurt eerst Bruun de Beer naar hem. Het is misgegaan, en hij keert terug naar het hof. Vervolgens laat de koning Tibeert gaan om Reinaert te dagvaardigen. Ook hier is Reinaert hem te snel af. Ze lopen allemaal rechtstreeks in zijn val. De volgende dag offert Grimbeert zichzelf op om het te proberen. Het lukt Grimbeert om hem mee te krijgen, en hij komt voor de koning te staan. Hij wordt natuurlijk beschuldigd van van alles, en moet hier ook flink voor boeten: met de dood.
Hij bedenkt snel een excuus wat wel eens een uitweg zou kunnen zijn. Hij vertelt de koning over een schat die zogenaamd van zijn vader is geweest. Hij zegt dat hij, als hij vrijgelaten wordt, ze zou vertellen waar de schat ligt. En dat als hij opgehangen wordt, niemand de schat krijgt.
Ze zijn het eens met zijn voorstel, maar alleen onder de voorwaarde dat hij daarna het rijk verlaat en nooit meer binnenkomt.
Twee buurtbewoners, Cuwaert en Belijn, brengen hem weg om afscheid te nemen van zijn vrouw, niet wetende wat voor fout ze zojuist zijn begaan. Reynaerde eet Cuwaert op en stopt zijn hoofd in een tas. Hij geeft de tas aan Belijn en vertrekt nu echt.
Belijn werd als schuldige aangewezen hiervoor.
Ik vond het verhaal lastig om te lezen, maar als je er eenmaal een beetje in zit dan is het tegelijkertijd ook wel interessant om te lezen. Wat het ook moeilijk maakte was het taalgebruik, sinds dit verhaal in de 13e eeuw geschreven is. Ik zou het niet aanraden aan beginnende lezers, of lezers die in het algemeen niet houden van oude literatuur. Als je houdt van een beetje uitdaging zou ik er zeker voor gaan!