De Oesters van Nam Kee Auteur | Kees van Beijnum | Nijgh & Van Ditmar | 2000

Een verhaal over de ontwikkelende, lichtelijk problematische liefde tussen twee jongeren. Berry ontmoet Thera wanneer ze buiten staan. Hij verkoopt kostuum-hoorntjes aan haar. Hij is direct al onder de indruk van haar, ze is geen type die je elke dag ziet lopen op straat. Haar charme straalt door haar nicotineverslaving en ongewassen haar heen, en Berry kan niks anders dan haar bewonderen. Ze had iets speciaals.
Ze vinden elkaar weer in een café, waar Berry zich voordoet als filmproducent Raymond, die ze daar zou verwachten. Ze gaan uiteindelijk samen winkelen om haar irritatie aan hem te verminderen. Ze kunnen het goed met elkaar vinden en besluiten uiteindelijk oesters te gaan eten in het restaurant “Nam Kee.” De titel dankt zich hier dus ook aan. Tijdens het etentje vertelt Berry meer over zichzelf. Hij stelt zich open aan Thera.
Op een avond besluit Berry naar het café te gaan waar ze werkt, hij kwam haar ophalen. Hij komt erachter dat ze er werkt als stripper. Met haar zilveren hakken en minirokje stond ze zelfverzekerd op de bar te dansen. Ze merkt hem op en danst langzaam maar zeker zijn kant op. Nadat haar werkuren voorbij zijn, besluiten ze samen naar haar huis te gaan, een klein zolderkamertje in Amsterdam. Daar roken ze wat en praten ze. Hij blijft slapen, maar wel op een ander matras. Hij kan zijn ogen niet van haar afhouden en wilt het liefst samen met haar liggen.
Thera heeft dromen om naar het buitenland te gaan, en ze maken om deze reden een plan. Ze adverteren in de krant voor de verhuur van het appartement van de dame van wie Thera haar zolderkamer huurt. De vrouw zit namelijk momenteel in een verzorgingstehuis. Ze laten 15 sleutels maken en verhuren het dus ook 15 keer tegelijk. Dit brengt ze 21.000 gulden op en ze spenderen hier al een groot gedeelte van uit aan een dure bruidssuite om in te overnachten, kleding en eten.
Ze reizen veel: naar Parijs, Bali en Arizona. Thera krijgt plots weer last van epilepsieaanvallen en belandt 6 dagen in het ziekenhuis. Ze woont hierna weer bij haar moeder en heeft geen interesse meer in Berry, ondanks dat hij haar 2 keer per dag bezocht.
Uiteindelijk is het vrij duidelijk dat de twee geen contact meer hebben, ondanks de pogingen die Berry gedaan heeft om dit wel te laten lukken. Thera heeft liever haar ex, en vertelt Berry dat het over is.
Het verhaal komt tot een einde wanneer Berry met vrienden naar de opening van een buurthuis gaat. Berry wacht buiten totdat de burgemeester op het punt staat om te vertrekken, en besluit hem daarna aan te vallen met een steen, waardoor de burgemeester in coma raakt. Hij besluit naar Frankrijk te vluchten, maar wordt uiteindelijk toch nog opgepakt. Het boek eindigt wanneer hij wacht op zijn proces.
Ik vond dit boek super. De manier van schrijven, de personages, de algemene spanning.
Wat ik wel wat minder vond was de opbouw. Alles was voor mijn gevoel een beetje door elkaar heen geschreven, waardoor het soms nog moeilijk te volgen was. De aandacht voor detail en symboliek compenseert dit wel voor mijn gevoel.
Ik raad dit boek zeker aan.