Lezersrecensie
8
Een Roadnovel zo wordt het boek Strovuur van Gerwin van der Werf genoemd.
Het verhaal gaat over de 17 jarige Fay die op een dag besluit om met haar drie jaar oudere Elvin in een oude auto naar Parijs te reizen. Onderweg beleven ze allerlei avonturen.
Fay is een typisch gymnasiumkind die van vioolspelen ( altviool)houdt en moeilijke woorden gebruikt. Elvin is wat minder slim , maar doet wat in hem opkomt.( zoals spontaan met zijn nicht naar Parijs proberen te rijden) Die combinatie maakt het interessant.
Je ziet dat ze goed met elkaar overweg kunnen ook al ergert Fay zich aan het vele roken van Elvin. Dat Fay dit doet past eigenlijk niet zo bij haar. Ze beschrijft zichzelf als een onopvallend persoon. Ze heeft wel te maken met een groot Trauma. Degene die ze het meest vertrouwde ,haar vader heeft een aantal jaren geleden zelfmoord gepleegd. Met haar moeder heeft ze niet echt een goede band. Die lijkt te zijn opgeknapt na de dood van haar vader en is opgehouden ouder voor haar te zijn.
Dat ze hier op een subtiele manier mee worstelt is in het boek te lezen. Op een gegeven moment steelt ze een boek in een klooster waar kloostermuziek in staat. Dit boek is heel belangrijk voor haar want doet haar denken aan haar overleden vader
Ze probeert het uit alle macht te beschermen en probeert de muziek te bespelen die in het boek staat.
De weg naar Parijs vinden is lastig. Op een gegeven moment gaat ze alleen op pad en komt in Metz terecht. Het lijkt symbool te staan voor de plek waar haar vader is geweest. Ook het boek lijkt symbool te staan voor haar vader.
Uiteindelijk lijkt het verhaal weer rond te zijn wanneer het boek in een kathedraal in Metz terecht komt en ze Elvin weer ontmoet.
Ik vond het begin wel een spannend boek en makkelijk geschreven. Dat verhaal over het boek en haar vader vond ik wel wat ingewikkeld te snappen. Je moet echt even nadenken over wat er wordt bedoeld. Op de achterkant van het boek staat dat de schrijver de stem van een jong meisje zo goed wist te vangen. Nu ben ik zelf toevallig 17 en vond dat eigenlijk niet. Aan de ene kant probeerde hij haar naïef en kinderlijk neer te zetten, aan de andere kant praatte ze soms als een oud iemand. Met woorden die ik zelf nooit had uitgekozen.
Het verhaal gaat over de 17 jarige Fay die op een dag besluit om met haar drie jaar oudere Elvin in een oude auto naar Parijs te reizen. Onderweg beleven ze allerlei avonturen.
Fay is een typisch gymnasiumkind die van vioolspelen ( altviool)houdt en moeilijke woorden gebruikt. Elvin is wat minder slim , maar doet wat in hem opkomt.( zoals spontaan met zijn nicht naar Parijs proberen te rijden) Die combinatie maakt het interessant.
Je ziet dat ze goed met elkaar overweg kunnen ook al ergert Fay zich aan het vele roken van Elvin. Dat Fay dit doet past eigenlijk niet zo bij haar. Ze beschrijft zichzelf als een onopvallend persoon. Ze heeft wel te maken met een groot Trauma. Degene die ze het meest vertrouwde ,haar vader heeft een aantal jaren geleden zelfmoord gepleegd. Met haar moeder heeft ze niet echt een goede band. Die lijkt te zijn opgeknapt na de dood van haar vader en is opgehouden ouder voor haar te zijn.
Dat ze hier op een subtiele manier mee worstelt is in het boek te lezen. Op een gegeven moment steelt ze een boek in een klooster waar kloostermuziek in staat. Dit boek is heel belangrijk voor haar want doet haar denken aan haar overleden vader
Ze probeert het uit alle macht te beschermen en probeert de muziek te bespelen die in het boek staat.
De weg naar Parijs vinden is lastig. Op een gegeven moment gaat ze alleen op pad en komt in Metz terecht. Het lijkt symbool te staan voor de plek waar haar vader is geweest. Ook het boek lijkt symbool te staan voor haar vader.
Uiteindelijk lijkt het verhaal weer rond te zijn wanneer het boek in een kathedraal in Metz terecht komt en ze Elvin weer ontmoet.
Ik vond het begin wel een spannend boek en makkelijk geschreven. Dat verhaal over het boek en haar vader vond ik wel wat ingewikkeld te snappen. Je moet echt even nadenken over wat er wordt bedoeld. Op de achterkant van het boek staat dat de schrijver de stem van een jong meisje zo goed wist te vangen. Nu ben ik zelf toevallig 17 en vond dat eigenlijk niet. Aan de ene kant probeerde hij haar naïef en kinderlijk neer te zetten, aan de andere kant praatte ze soms als een oud iemand. Met woorden die ik zelf nooit had uitgekozen.
1
Reageer op deze recensie