Geen gemakkelijke kost

De verhalen van Anna Blaman zijn geen gemakkelijke kost. Haar stijl is veelvuldig niet de mijne, mogelijk ook lijden de teksten enigszins aan ouderdomsslijtage.
Maar dan wordt je weer getroffen door een rake typering, een fraaie beschrijving of een waardevolle gedachte en dan heeft ze je weer voor zich gewonnen.
Dat Blaman haar tijd vooruit was is wel duidelijk en dat de tijd ook niet rijp was voor bijvoorbeeld haar religieuze beschouwingen laat zich raden. Dat ze tijdens haar leven werd verguisd door de gevestigde orde zal mogelijk hebben bijgedragen tot de somberte in haar verhalen, want vrolijk is het allemaal niet.
Dat ze haar plaats verdient tussen de literaire grootheden spat niettemin van iedere pagina af.