magistrale geschiedenisles

 Lange tijd is het geleden dat ik door een boek zo grondig werd aangegrepen als door De Officier van de Britse auteur Robert Harris. Gebruik makend van de souplesse die hem door het romangenre wordt aangereikt, weet de auteur het huiveringwekkend historisch drama van Alfred Dreyfus, de van hoogverraad beschuldigde en veroordeelde Franse kapitein van Joodse religie, op een fascinerende wijze te evoceren. Het complexe verhaal dat zich afspeelt rond de eeuwwende van de negentiende op de twintigste eeuw, wordt zo waarheidsgetrouw geschetst dat de lezer als toeschouwer op de eerste rij alle emoties van verbazing, verbijstering, woede en soms ook wel gevoelens van leedvermaak en wraakzucht in zich voelt opwellen. De brave lezer wordt diep geschokt bij het vernemen uit eerste bron hoe laaghartig, vals en moordzuchtig de machtigen der aarde kunnen zijn wanneer het te heet wordt onder hun aristocratische derrières. Door de “ik”vorm, waarmee de hoofd-persoon zich autobiografisch manifesteert, maakt Harris zijn lezerspubliek tot sprakeloze volgelingen. Voor wie interesse kan opbrengen voor wat er nog niet zo lang geleden in onze beschaafde wereld aan schijnbaar legale rotzooi kon gebeuren en in gepantserde doofpotten weggemoffeld, is De Officier meer dan een aanrader.