Kennis geeft macht

Hetty, dochter van een aankomend SS-officier, groeit op tijdens de rumoerige jaren 30 in de 20e eeuw in Leipzig. Samen met haar broer Karl en diens vriend Walter, vormen ze een drietal. Walter is in de ogen van Hetty haar redder geweest. Hij heeft haar immers gered toen ze op 7-jarige leeftijd bijna verdronk. Hier blijft ze hem eeuwig dankbaar voor.
Het gezin raakt steeds meer in de ban van het Hitler regime. Voor Hetty veranderd er vooralsnog weinig, immers ze hoort niet anders dan dat Hitler geadoreerd wordt. Tegenover haar bed heeft ze zelfs een portret van Hitler hangen en zelf wil ze heel graag bij de Deutscher Mädel, want dan tel je pas mee. Maar langzaamaan veranderd haar perspectief op dit beeld. Niemand vertrouwt elkaar meer. Wanneer Walter niet meer welkom is in hun huis breekt voor Hetty een andere tijd aan. Ze moet gaan dealen tussen de genegenheid en trouw aan haar familie en de nazi’s, maar anderzijds moet ze omgaan met haar eigen tegenstrijdige gevoelens en inzichten. Ze kan dit met niemand bespreken en voelt zich daarom eenzaam en in de steek gelaten. Wanneer het antisemitisme verder oprukt komt haar liefde voor Walter steeds verder in het gedrang. Ze gaat zich meer afzetten tegen haar vader. Wanneer ze bij toeval een geheim van haar vader ontdekt gebruikt ze dit om haar vader te chanteren. Kennis is immers macht. Zal ze zich overgeven aan het regime of speelt ze met vuur door haar liefde voor Walter voort te zetten?

Het boek heeft een prettige vlotte schrijfstijl. Het roept gemengde gevoelens op bij de lezer, soms zit je met afgrijzen passages te lezen maar daarnaast komen dan ook weer liefdevolle scénes. Over het algemeen heb je als lezer een beklemmend gevoel, je leeft erg mee met Hetty en Walter. Het is knap hoe de schrijfster dit gevoel heeft kunnen opwekken en zo’n sfeer heeft neergezet. Erg realistisch, alsof je zelf in die wereld meeloopt. Hetty en Walter werden door de tijds omstandigheden gedwongen om snel volwassen te worden.
Een mooi afgerond verhaal. Het drukt je maar weer eens met de neus op de feiten dat het recht van vrijheid een precair karakter heeft.