Er prikt iets onder de ribben en bemoeilijkt het ademhalen

Shalini, een stuurloze jonge vrouw uit Bangalore, worstelt met wat er in haar jeugd en daarna is voorgevallen: de relatie met haar wispelturige moeder, die zelfmoord heeft gepleegd, en een man uit Kasjmir die af en toe langs kwam en als enige de stemming van haar moeder positief kon beïnvloeden. Ze blikt terug op haar jeugd en haar latere zoektocht naar deze Bashir Ahmed.

“En toch zei ik niets. Wat had ik kunnen zeggen, en tegen wie? Op mijn dertiende beschikte ik nog niet over de taal om mijn angsten te verwoorden die elke dag met steeds grotere hevigheid aan me begonnen te vreten (…) Dus deed ik het enige wat ik kon doen. Ik wachtte, probeerde waakzaam te blijven, ze allemaal goed in de gaten te houden, die verraderlijk verschuivende schaakstukken – moeder, bezoeker, vader- probeerde hun gemaskeerde zinnen te volgen, hun wispelturige stemmingen, in afwachting van een duidelijke aanwijzing over wat mijn volgende zet moest zijn.”

Van jongs af aan is Shalini verantwoordelijk en waakzaam ten opzichte van haar moeder, die veel mensen om zich heen van haar vervreemdt met haar grote mond en negatieve oordelen. Later gaat ze zich steeds meer schamen en uit ze boosheid, gaat drugs gebruiken en wordt losbandig uit een soort zelfhaat. Wanneer zowel haar werkgeefster als haar vader aan de bel trekken, besluit ze Bashir in Kasjmir op te zoeken. Dat wordt een hachelijke reis. Eenmaal aangekomen in Kasjmir wordt ze hartelijk opgenomen door een moslimfamilie, die haar helpt en aan wie ze gehecht raakt. Meer en meer gaat ze zich betrokken voelen bij de mensen, maar raakt ze ook verwikkeld in de politieke perikelen daar. Helaas blijken niet al haar pogingen om hen te helpen, het beoogde effect te hebben.

Deze roman van Madhuri Vijay biedt niet alleen genuanceerde informatie over de complexiteit van de kwestie Kasjmir, maar laat ook zien hoe familiepatronen doorwerken in het latere leven van mensen. Shalini is een psychologisch complex personage dat een interessante ontwikkeling doormaakt. Ze observeert veel, is waakzaam en trekt conclusies die niet altijd kloppen, waardoor ze onbedoeld handelingen verricht die averechts uitpakken. Toch wordt ze ook zeer gewaardeerd door de mensen die ze in Kasjmir ontmoet, wat zowel voor haar als voor de lezer soms als een verrassing overkomt.

De roman is goed opgebouwd en mooi geschreven. Emoties worden niet expliciet genoemd, maar in beelden omschreven. De hoofdstukken zijn niet te lang, de afwisseling tussen heden en verleden houdt de spanning vast. Ook al kun je je niet direct identificeren met het karakter van de hoofdpersoon, toch leef je met haar mee. Kortom, een interessante en boeiende roman over moed en lafheid, aantrekkingskracht en vriendschap, schaamte en schuldgevoelens!