Het echte leven

Mijn vader gaf mij ooit een boek cadeau waarvan hij zei: ‘Dit gaat over het echte leven’. Ik was zestien jaar, het boek was ‘Honderd jaar eenzaamheid’ van Gabriel Garcia Marquez en ik werd door dit boek omver geblazen. Wat een vertelrijkdom, en wat een beheersing van de taal.
Ruim veertig jaar en veel meer Latijns-Amerikaanse literatuur verder, heb ik weer zo’n boek dat me omver blaast: ‘De ontembare’ van Guillermo Arriaga. Een prachtig boek waarin alle kanten van het leven naar voren komen, met krachtige vertelrijkdom en een glanzende taalbeheersing.
Guillermo Arriaga is vooral bekend als scenarioschrijver en dat is duidelijk te merken in deze roman. In de eerste plaats omdat de roman feitelijk bestaat uit twee hoofdverhalen die valt in twee hoofdverhalen die gaandeweg steeds dichter bij elkaar komen, een procedé dat we wel vaker bij film(scenario’s) zien. Het eerste verhaal wordt verteld vanuit een puber, Juan Guillermo Valdes, die opgroeit in een slechte wijk in Mexico-Stad. Zijn oudere broer Carlos wordt verdronken in een watertank door de politie en een groep fundamentelen, en zijn ouders komen enige jaren daarna . om het leven bij een (gepland?) auto-ongeluk. Als zijn oma dan ook nog overlijdt is Juan Guillermo in zijn eentje in een wrede buitenwereld. In het boek vertelt Guillermo van alles over zijn leven, en over de manier waarop hij overleeft. Hij vertelt bijvoorbeeld over de vrouw met wie hij een relatie heeft (de ex van zijn broer) en over de manier waarop hij wraak wil nemen voor de dood van zijn broer en zijn ouders, Je merkt ook hieraan duidelijk dat de schrijver oorspronkelijk een scenarioschrijver is, dialogen (ook interne gedachtenstromen) zijn levendig en geloofwaardig. Het verhaal wordt afgewisseld met allerlei mythen, legenden, gedichten en achtergrondmateriaal uit alle delen van de wereld. Deze onderdelen zijn veelal ook typografisch te onderscheiden als aparte onderdelen van het verhaal. Opvallend is dat deze ‘onderbrekingen’ feitelijk niet de vaart uit het verhaal houden, maar juist een extra dimensie toevoegen aan deze toch al rijke roman.
Naast het verhaal van Juan Guillermo, aangevuld met de ‘onderbrekingen’ van de mythen en legenden, loopt het tweede verhaal: het verhaal van een Inuit, Amarug, die in Canada op jacht is naar een wolf. Als Juan Cuillermo met zijn vriendin en de dompteur van het circus naar Canada reist, waar hij de door hem geadopteerde wolf Fang wil vrijlaten, blijken de twee verhaallijnen steeds meer in elkaar te grijpen. De wolven blijken familie van elkaar te zijn en Juan Guillermo blijkt het vrijlaten van de wolf nodig te hebben om in het reine te komen met zijn verleden en zijn wraakgevoelens.
Het echte leven: er overkomt je van alles, er komt van alles tussendoor, maar als je het wilt zien hangt alles met alles samen. Wauw.