Kind tussen hoofd en hart

Kun je nog wel een kind op deze wereld zetten? Een wereld waarin een klimaatcrisis onafwendbaar lijkt en een derde wereldoorlog ook? Welk leven geef je je kind in deze wereld? Een actuele en urgente vraag, maar ook één van alle tijden: wat kun je je kind bieden?

Peter Zantingh weet in zijn vierde roman, Tussentijds, deze vragen en twijfels overtuigend naar voren te brengen. Het resultaat is een indrukwekkend en goedgeschreven verhaal, dat je als lezer zeker tot nadenken stemt over de wereld van nu en het leven. Zantingh (1983) schrijft romans en non-fictie en maakt reportages voor de weekendkrant van NRC. Tussentijds staat op de shortlist van de Libris Literatuurprijs.

De hoofdpersoon, Robin, woont samen met zijn vriendin Tess. Hij is ambtenaar, zij maakt prentenboeken, beiden hoogopgeleid, milieubewust, weldenkend. Beiden ook in de vruchtbare jaren van hun leven. We volgen Robin die samen met zoontje Mats halsoverkop de trein pakt richting Duitsland, waar Tess een lezing over haar nieuwe boek geeft. Aanleiding is iets dat hem opviel in haar boek en dat hem plotseling het idee geeft dat hij actie moet ondernemen om haar niet te verliezen. Tijdens de treinreis worden we meegenomen in zijn gedachtestromen: over zijn relatie, zijn liefde voor Tess, over het vaderschap, over zijn angsten en verwachtingen voor de toekomst en voor de wereld en alle gevaren die er dreigen.

Geen afgerond verhaal is het, en dat maakt dat er genoeg te raden en te interpreteren overblijft voor de lezer. Hoe zit het nu precies met het zoontje, is ie er wél of niet? Is hij toekomst, heden, of verleden? Blijft het bij dromen, komen man en vrouw er samen uit, nemen ze een besluit, en zo ja, welk besluit dan? En hoe het eindigt? Dat blijft – op een mooie manier- open in dit verhaal. Als lezer blijf je zo steeds zelf meedenken en meeleven, je voelt je echt betrokken bij man, vrouw en kind, en dat zorgt voor een bijzondere, intense leeservaring.

Daar komt bij dat de schrijfstijl wonderschoon, treffend en ook ontroerend is. Robin zegt bijvoorbeeld over de plaats die zijn zoon inneemt in zijn leven: ‘Wat het centrum van de wereld was geweest, werd een zijkamertje.’ Het heeft hem ook rustiger gemaakt: ‘Het wordt makkelijker om in de toekomst te geloven als je die elke ochtend uit bed haalt. ‘

Een prachtig boek met als setting de huidige tijd, waarbij vooral de klimaatcrisis prominent naar voren komt. Een actuele setting, maar tegelijkertijd is het verhaal ingebed in thema’s die van alle tijden zijn: liefde, ouderschap, verbinding, verlies en hoop. Een geweldige roman die nog lang in je hoofd blijft zitten.