Een knap debuut over intermenselijke relaties tegen de achtergrond van WOI

Over WOI zijn al heel wat boeken geschreven. Als deze in België gesitueerd zijn, is dat doorgaans in de Westhoek aan het front.
Het debuut van Hans Fiers verrast doordat hij zijn verhaal bij aanvang situeert in de Limburgse fruitstreek. Driek Buntinckx is een jonge fruitboer die samen met zijn vader appelen kweekt. Zij leveren fruit aan een Duitse afnemer en doen ook beroep op Duitse plukkers. Toch heeft Driek geen enkele sympathie voor de Duitsers en dat is te wijten aan zijn vader. De norse, agressieve Achiel heeft zijn zoon ervan overtuigd dat 'de Duitsers' verantwoordelijk zijn voor de dood van zijn moeder, toen hij nog een kleuter was, en dat ze ook de hand hadden in de verdwijning van zijn zus jaren later. Als lezer verneem je in het eerste deel van het boek hoe de vork werkelijk in de steel zit, maar toch heb je ook begrip en sympathie voor Driek wiens haat jarenlang is gevoed voor zijn vader.
Het verbaast dan ook niet dat Driek bij het uitbreken van WOI besluit om ten strijde te trekken en de Duitser te laten boeten omdat ze hem zijn moeder en zus hebben ontnomen.
Het tweede deel speelt zich af aan het front en beschrijft de gruwelijkheden, die we ook uit andere boeken al kennen. Wellicht is dit de reden waarom dit deel me iets minder wist te boeien dan het eerste deel. In deel 2 komen wel de verschillende plotlijnen die in deel 1 door de auteur werden uitgezet, samen en die leiden tot de ontknoping die ik als lezer ook wel had verwacht. Het slot is dus niet echt verrassend , maar dit heeft mij persoonlijk niet gestoord. Ik denk dat ik het vervelender had gevonden indien Driek nooit achter de waarheid was gekomen.
Hans Fiers heeft met zijn debuut een vlot leesbaar verhaal neergezet, waarin hij tegen de achtergrond van WOI vooral de intermenselijke relaties belicht. Knap gedaan!