Eén meanderende gedachtenstroom

De schrijver ligt in bed met koorts. Het boek dat ze erbij neemt om te (proberen) lezen, doet haar terugdenken aan de vriendin/minnares die haar dit boek jaren geleden cadeau deed. Wat volgt, is een lange stroom van herinneringen aan haar tijd met die vriendin.
Het blijft niet bij die ene minnares. In vier opeenvolgende hoofdstukken overdenkt de ik-persoon (haar naam wordt niet genoemd in het boek) haar relatie met vier mensen die een belangrijke rol in haar leven hebben gespeeld. Die overpeinzingen worden niet chronologisch verteld, maar worden uitgeschreven zoals onze gedachten ook meestal verlopen, verspringend van het ene voorval naar het andere (‘de details’ waarnaar de titel verwijst), zonder dat er echt een plot is. Een aantal elementen keert in elk van de portretten terug. Zo is er het belang van boeken in de relaties van de schrijver met andere mensen en één vriendin op wie de auteur altijd kan rekenen.
Ook de opbouw van het verhaal sluit aan bij de inhoud. Er zijn vier hoofdstukken die elk als één doorlopende tekst worden verteld, met bijna geen alinea’s, enkel volle pagina’s tekst.
Als lezer word je meegenomen in deze mooi beschreven maalstroom van gedachten. Tijdens het lezen van het boek vond ik die overdenkingen nogal vrijblijvend en miste ik een plot. Het laatste portret van Birgitte was op dat vlak een positieve uitschieter. Hierdoor twijfelde is tussen drie en vier sterren, maar de globale indruk deed het boek stranden op drie sterren.