Lezersrecensie
Twee obolen voor Charon
Begin augustus verscheen er in de leesgroep Samenlezenisleuker een oproep: wie wilde de vierde roman van Herman Grouwels, Twee obolen voor Charon, lezen en recenseren? De eerste aanmelder zou een exemplaar ontvangen. Omdat de regressietherapeut uit de flaptekst mij direct intrigeerde, meldde ik mij aan. Onze oudste zoon heeft zo’n sessie gevolgd en dat leverde verrassende en positieve inzichten op. Mijn nieuwsgierigheid naar dit boek was gewekt. Van Herman Grouwels had ik nog niets gelezen, al lees ik veel en ben ik actief op boekensites als Hebban. Ik ontdekte dat zijn eerdere drie romans historisch van aard zijn, en dat dit eerste spirituele werk toch een duidelijke link met geschiedenis behoudt. Als iemand die al vaker over reïncarnatie heeft gelezen, was ik bijzonder benieuwd.
Twee obolen voor Charon vertelt het verhaal van een jongetje dat wordt gekweld door fobieën en herinneringen die hij onmogelijk kan hebben. Een regressietherapeute probeert te achterhalen waar dit gedrag vandaan komt. Zij schakelt later een oud-rechercheur in om de cold case waar zij achter komt weer om te zetten in een moordonderzoek. Het verhaal speelt zich af in de Gentse binnenstad. De titel verwijst naar de Griekse mythologie: de obolen die overledenen meekregen om de veerman Charon te betalen voor de overtocht naar het dodenrijk. Herman Grouwels voegt daar een eigen interpretatie aan toe: twee obolen symboliseren dat een geest niet enkel heenvaart, maar ook terugkeert – een knipoog naar reïncarnatie.
De schrijfstijl is toegankelijk en leest vlot weg. Toch miste ik soms de sfeer van Gent en vond ik enkele gebeurtenissen wat toevallig. Spanning of emotionele diepgang heb ik er minder in teruggevonden, waardoor het verhaal mij niet volledig meesleepte. Ik had eigenlijk ook wel verwacht wat mythologische elementen terug te vinden in het verhaal. Desondanks heb ik het boek met interesse gelezen. Voor wie zich wil verdiepen in reïncarnatie is Twee obolen voor Charon zeker een interessant boek om kennis mee te maken.
Twee obolen voor Charon vertelt het verhaal van een jongetje dat wordt gekweld door fobieën en herinneringen die hij onmogelijk kan hebben. Een regressietherapeute probeert te achterhalen waar dit gedrag vandaan komt. Zij schakelt later een oud-rechercheur in om de cold case waar zij achter komt weer om te zetten in een moordonderzoek. Het verhaal speelt zich af in de Gentse binnenstad. De titel verwijst naar de Griekse mythologie: de obolen die overledenen meekregen om de veerman Charon te betalen voor de overtocht naar het dodenrijk. Herman Grouwels voegt daar een eigen interpretatie aan toe: twee obolen symboliseren dat een geest niet enkel heenvaart, maar ook terugkeert – een knipoog naar reïncarnatie.
De schrijfstijl is toegankelijk en leest vlot weg. Toch miste ik soms de sfeer van Gent en vond ik enkele gebeurtenissen wat toevallig. Spanning of emotionele diepgang heb ik er minder in teruggevonden, waardoor het verhaal mij niet volledig meesleepte. Ik had eigenlijk ook wel verwacht wat mythologische elementen terug te vinden in het verhaal. Desondanks heb ik het boek met interesse gelezen. Voor wie zich wil verdiepen in reïncarnatie is Twee obolen voor Charon zeker een interessant boek om kennis mee te maken.
1
Reageer op deze recensie