Lezersrecensie
Mooi
Vijf jaar geleden verdween de Veger. Sindsdien heeft Nan geen andere keuze dan te werken als schoorsteenveger voor de meedogenloze Wilkie Crudd. Op een dag komt ze vast te zitten tijdens het vegen en krijgt ze een ‘douw van de duivel’. Dan wordt ze gered door een golem, een wezentje gemaakt van roet en as. Charlie is onschuldig, lief en nieuwsgierig. Een hechte vriendschap ontstaat. Kunnen ze samen ontsnappen aan Crudd?
Een vlotte schrijfstijl en het interessante verhaal vanuit personage Nan maken dat je door het eerste deel heen vliegt. Korte hoofdstukken en af en toe flashbacks naar het verleden met de Veger. Met het tweede deel had ik iets meer moeite en dat kwam niet doordat de schrijfstijl veranderde. Ik vroeg mij ineens af waarom het Jodendom zo erg in het verhaal verwerkt was. Aan de ene kant begrijp ik dat gezien een golem bij het jodendom hoort. Dat er iets in zit snap ik, maar toch begreep ik de combinatie minder goed met het magische element. In mijn hoofd matcht dat minder goed.
De uitleg van de schrijver achterin over het ontstaan van dit verhaal en een stukje geschiedenis, maakt meer duidelijk en is interessant om te lezen. Hij heeft niet zomaar iets geschreven, maar gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen rond 1875.
Halverwege het boek weet je enigszins hoe het boek zal aflopen, maar weet Auxier toch nog iets toe te voegen wat het einde weer beter maakt. Ondanks de vele lovende recensies wist het boek mij minder te raken dan ik had gehoopt. Toch blijft het een mooi verhaal met mooie elementen zoals vriendschap en elkaar helpen.
Een vlotte schrijfstijl en het interessante verhaal vanuit personage Nan maken dat je door het eerste deel heen vliegt. Korte hoofdstukken en af en toe flashbacks naar het verleden met de Veger. Met het tweede deel had ik iets meer moeite en dat kwam niet doordat de schrijfstijl veranderde. Ik vroeg mij ineens af waarom het Jodendom zo erg in het verhaal verwerkt was. Aan de ene kant begrijp ik dat gezien een golem bij het jodendom hoort. Dat er iets in zit snap ik, maar toch begreep ik de combinatie minder goed met het magische element. In mijn hoofd matcht dat minder goed.
De uitleg van de schrijver achterin over het ontstaan van dit verhaal en een stukje geschiedenis, maakt meer duidelijk en is interessant om te lezen. Hij heeft niet zomaar iets geschreven, maar gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen rond 1875.
Halverwege het boek weet je enigszins hoe het boek zal aflopen, maar weet Auxier toch nog iets toe te voegen wat het einde weer beter maakt. Ondanks de vele lovende recensies wist het boek mij minder te raken dan ik had gehoopt. Toch blijft het een mooi verhaal met mooie elementen zoals vriendschap en elkaar helpen.
1
Reageer op deze recensie