Lezersrecensie
Mooi, krachtig.
In weinig woorden weet Dolf Verroen een heel krachtig autobiografisch verhaal neer te zetten. De illustraties van Charlotte Dematons zijn, zoals altijd, erg mooi. Klein, maar heel erg passend en ondersteunend bij het verhaal.
De hoofdstukken zijn kort waardoor het krachtig blijft, maar ook vlot leest. Toch is er voldoende rust in het boek om het verhaal te laten bezinken. De emoties en gevoelens van Victor komen mooi naar voren en zijn zeer goed uitgewerkt door Verroen. Zijn ontdekking en worsteling is voelbaar en dat is wat zo sterk is aan dit boek. Homofilie hoorde niet in 1947, maar ‘gelukkig’ zag niemand het, aldus zijn moeder.
Mooi verhaal.
De hoofdstukken zijn kort waardoor het krachtig blijft, maar ook vlot leest. Toch is er voldoende rust in het boek om het verhaal te laten bezinken. De emoties en gevoelens van Victor komen mooi naar voren en zijn zeer goed uitgewerkt door Verroen. Zijn ontdekking en worsteling is voelbaar en dat is wat zo sterk is aan dit boek. Homofilie hoorde niet in 1947, maar ‘gelukkig’ zag niemand het, aldus zijn moeder.
Mooi verhaal.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Irene
Gesponsord
Is Liften naar de hemel van Lex Paleaux jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De nomade van Anya Niewierra jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Beladen huis van Christien Brinkgreve jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Het huis met de palm van Esther Verhoef jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is De verwarde cavia terug op kantoor van Paulien Cornelisse jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Is Meneer Putmans ziet het licht van Hendrik Groen jouw favoriete boek van het jaar? Stem nu!
Een ontroerende en betoverende roman over familie, herinneringen en hoop, waarin het verleden van Libanon wordt verweven met de zoektocht van twee Canadese zussen naar hun roots. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
